Fırtına

92.Bölüm

(Multi alıntı.)

"Çok komikmiş gerçekten ," diye kinayeli bir şekilde mırıldandım . Ömer'in eski bir kız 'arkadaşı' şu an masamızdaydı ve salak salak sırıtıp Ömer'e yanaşıyor , komiklikle alakası olmayan soğuk espriler yapıp duruyordu. Otelin gece kulübünde tesadüfen bizi görmüş ve gördüğü anda adeta ciyaklayarak yanımıza gelmişti .

Ömer'in kıza yüz verdiği yoktu ama kız yakamızdan düşmemekte ısrarcı gibiydi . "Bende Ömer gibi iyi kayarım , hatta yarın beraber kayalım mı Ömer ?" diye sordu kız kocaman bir gülüşle . Platin sarısı saçları , manken gibi fiziği vardı. Güzel bir kızdı ve böyle olması  canımı sıkıyordu .

Kıza ters bakışlarımdan yollarken , Ömer'in yüzüne alay dolu bir sırıtış yerleşti . "Defne de çok güzel kayar , hatta bazen onu izlerken o kadar gururlanıyorum ki gözlerim doluyor." Söylediklerine karşı bacağına sağlam bir tane geçirdiğimde sırıtışı genişledi .

Yapmacıkça gülümsedikten sonra , kıza dönerek "Senin işin yok mu ?" diye sordum . "Efendim ?" dedi salak bir ifadeyle. "Senin diyorum," diye tekrarladım . "Yapacak bir işin yok mu ? Hep bizimle mi oturacaksın yani ?"

Kendini beğenmiş bir şekilde "Rahatsızlık verdiysem ," diye söze başladığında lafını umursamaz bir tavırla kestim . "Yoo , neden rahatsız olalım ki ."

"Ah , iyi." Onun da bana uyuz olduğu belliydi . Ömer'se gülerek kaşlarını kaldırmış bana bakıyordu. Eğlendiği açıktı. Acaba aynı şeyi ben yapmış olsaydım nasıl hissederdi ?

"Bir bardak daha alabilir miyim ?" diye sorduğumda barmen , çapkınca göz kırpıp önüme yeni bir bardak daha koydu ama Ömer o sırada yanında oturan Yağmur adında ki kaltağa baktığı için barmeni görmemişti .

Kızı kolundan tutarak kaldırmak istiyordum ama bir yandan da kendimi kontrollü tutmaya çalışıyordum . Böyle şeyleri sevmezdim . Kızın ileri gittiğini hissettiğinde , durdurması gereken kişi Ömer'in bizzat kendisiydi. Benim müdahale etmeme gerek yoktu, ki eğer rahatsız olursa müdahale etmesi gereken kişi ben değildim . Yanımda ki insanın nefesini kesecek kadar etkileyici olan adamdı . Ömer William İplikçi'ydi .

"Odana gidelim mi ?" Kızın ciddi bir yüzle mırıltısına karşı Ömer'in yüzünde ki keyifli gülüş , saniyeler içinde gözle görülür bir aşamayla silindi . "Yağmur," derken  lafını ; kızın , erkekliğine inen elleri kesmişti .

Şaşkınlıkla dudakları aralanırken , kafasını yavaşça bana çevirdi . En az ben de onun kadar şaşkındım ve inanılmaz bir öfke içimde kol geziyordu . Şu an hissettiğim şeyleri anlatamazdım .

Kızın saçlarına elimi dolamadan önce , Ömer'in tepkisini bekledim . Ömer ayağa kalkarak , kızın ellerinden kurtulurken "Sana iyi geceler ," dedi mesafeli bir şekilde . Sonra elimi kavradı ve parmaklarımızı birbirine kenetledi . "Gidelim güzelim."

Bar taburesinden yavaşça inerken, öfkemi frenlemeye çalıştım . Tek kelimeye değmeyecek insanlar için boşuna kavga çıkarmayacaktım . Kız , reddedilerek gereken cevabı zaten almıştı.

"Yanında ki , seni tatmin edemeyecek bir kızıl kafalı için beni mi reddetiyorsun ?" Boş boş kızın yüzüne baktım . Ömer yavaşça ellerimi sıktı , 'Sakin ol.' der gibiydi .

Ona dönerken, gözlerimin dolduğunu hissettim . Sinirden ağlayacak haldeydim . Yüzüne soğuk bir tebessüm oturttu ve "Altıma yatmak için dibimden ayrılmadığın zamanlarda senin saçında kırmızıydı diye hatırlıyorum." dedi kendinden emin bir şekilde . Ardından küçümser bir tonda sözlerini tamamladı . "Gerçi seninkiler boyaydı ."