ALACAKARANLIĞIM

87.Bölüm

1 Ay Sonra Nisa'nın Ağzından ||

(*zaman atlaması isteyenler için bir tık atladım arada yine atlarım. Diğer kitaplarda hep kızları oldu bu kez oğulları olsun dediginiz için de bebeklerinin cinsiyetini erkek yaptım. Duyuru bu kadardı muah 😘)

Barış'ın yanına restoranta gelmiştim yine. Onun yanına gittiğimde o gıcık kız yine yanındaydı. Gözlerimi devirip yanlarına gittim. İkisinin ortasına girip Barış'ın dudağına uzun bir öpücük kondurdum. "Ben geldim kocacığım ve de oğlun." "Hoş geldin Nisa'm. Neden yoruldun ki buraya kadar? Ben çıkacaktım bir kaç dakikaya." "Olsun seni özledim." Barış'ın yanağına uzun bir öpücük kondurdum. "O zaman Barış'çım ben hallederim gerisini. Sen gidebilirsin. Nisa'yı da bu haliyle yormayalım hem. Görüşürüz yarın."

Derin bir nefes alırken Barış'ın elini tuttum. "Tamamlasaydım?" "Hadi git sen az kaldı ben hallederim." "Peki görüşürüz o zaman." Nihayet oradan çıktığımızda Barış'a baktım ters bir şekilde. "Bu kadını hiç sevmiyorum ben. 'Ay Barış'çım...' Gıcık." Barış belime kolunu dolayıp beni kendine yaklaştırmıştı. "Kıskanç kedileri severim." "Ben kıskanç değilim bu kadın çok gıcık." "Haklısın aşkım." "Ben hep haklıyım zaten." "Haklısın sevgilim." Barış'a bakıp gülümsedim. "Çok yoruldum bugün. Bileklerim ağrıdı." Kendimi Barış'ın kollarında bulunca gülümseyip kollarımı boynuna doladım.

Beni arabaya bindirirken yanağına uzun bir öpücük kondurdum. Ardından da dudağına. "Seni seviyorum." "Ben daha çok Nisa'm." Barış yanıma otururken derin bir nefes aldım. "Baksana bugün çok hareketli seninki." Barış karnıma bakarken gülümsemişti. Elini karnıma getirip uzun uzun okşadı. "Anneyi yorma yakışıklım benim." "Yormuyor. Sen yoruyorsun beni." "Ben mi? Ne yaptım ki ben?" "Çok yakışıklısın. Herkes gözüyle yiyor seni. Sürekli kontrol etmek zorumda kalıyorum seni." "Bana güvenmeyi mi denesen acaba?"

"Sana güveniyorum zaten bebek surat." Barış'ın yüzünü mıncırdığımda gülmüştü. Yüzünün her köşesine minik öpücükler bıraktım. O gülümserken ben de onu izliyordum. "Nisa'm... İyi ki varsın aşkım." "Sen de öyle. Ha bir de şey var. Bugün Cemal'le karşılaştık." "Allah'ım şu gereksizden kurtulamadık bir türlü. Nerede karşılaştınız? Kursa geldi de geberteyim iti." "Yok eczanede karşılaştık. O çıkarken ben giriyordum." "Eczaneye neden gittin?" "Vitaminler için. Sorun yok yani her şeyimiz yolunda Barış." Barış dudağıma uzun bir öpücük kondurduğunda gülümsedim.

"Sana bir şey olmasın, oğlumuza bir şey olmasın bana yeter." "Neyse işte beni süzdü böyle." "Şerefsiz." "Ya bir dur hemen sövme çocuğa." "Savunma bana onu." Arkama yaslanıp kemerimi bağladığımda bana baktı uzun bir süre. Ona dönüp bakmadım bile  karnımı okşarken derin bir nefes aldım. "Hadi sür gidelim." Bir kedi gibi bana sırnaşırken güldüm. "Ya kızgınım sana." "Özür dilerim. Anlat hadi güzelim." "Küstüm." "Ama hadi lütfen. Valla uslu uslu dinlerim." "Söz mü?" "Söz." Barış'ın saçlarını okşadığımda gülümsemişti.

"Neyse süzdü beni bebeği fark etti tabii." "Aslan oğlum koruyor annesini işte." Barış'a ters bir bakış attığımda dudağına görünmez bir fermuar çekmişti. Ben de anlatmaya devam ettim. "Şaşırdı tabii. Bilmiyordu ya tuhaf geldi ona. O yüzden mi erken evlendiniz dedi. Ben de hayır çok aşık olduğumuz için dedim." Barış tutup alnımdan öperken güldüm. "Barış bazen çok gıcık oluyorsun ama seni yerim. Seni evire çevire severim aşkım." Barış'ın yanaklarını sıkıp dudaklarına uzunca bir öpücük kondurduğumda gülmüştü. Bana bakarken gülümsedim.

Ağzında az önce kapattığı sahte fermuarı açtığımda güldü. "Diyeceğim tek bir şey var Nisa. Eve gidiyoruz ve istediğin kadar sevebilirsin beni." Dudağına minik bir öpücük kondurduğumda gülümsemişti yeniden. "Neyse bu da anladım falan dedi. Ama bozuldu." Barış arkasına yaslanıp kahkaha atarken ona bakıp güldüm. "Orada olmak isterdim." Barış'a bakıp güldüm ben de. "Neyse bak sonra beni beklemiş bu. Bir şeyler içelim mi dedi." Barış'ın kahkahası büyürken ona baktım. "Gerçekten orada olup onunla bir şeyler içmek isterdim. Hatta belki dansa falan kaldırırdım iti."