ALACAKARANLIĞIM

119.Bölüm

İki Hafta Sonra Nisa'nın Ağzından ||

Güneş'i dikkatle izlerken derin bir nefes aldım. Barış uyurken ikizleri izliyordum dikkatle. Uzay Güneş'in elini tutmuştu yine sıkıca. Sanki gitmesini istemiyordu. Güneş'e yaklaşıp aldığı nefesleri kontrole ederken Barış gelip bedenimi yakalamış ve sımsıkı sarmıştı. Büyük bir çığlık attım bir an..." Barış gülerken ben de gülümsedim. "Manyak korktum." "Özledim." "Ben de..." "İlk defa hepsi uykuda. Çünkü ben Umut'u da uyutup geldim." "Hmm..." Barış'a döndüğümde dudağıma uzun bir öpücük kondurmuştu. "Yavaş ol ama sessizce odadan çıkmamız gerek."

Beni başıyla onaylarken derin bir nefes aldım ve gülümsedim. Yavaşça odadan çıkıp oturma odasına doğru ilerlerken dudakları dudaklarımı sarmıştı. "Kızımız sana aşık." "Bak sen..." Barış dudaklarıma uzun öpücükler bırakırken gülümsedim ve dizlerine oturdum. "Ben de sana aşığım çok fazla..." "Baba!" Umut'un sesiyle panikle Barış'tan uzaklaştığımda Barış da hızla oğlumuzun yanına gitmişti. "Nisa'm!" Gözlerimi devirip peşlerinden gidince Umut'un ikizlerin yanına gittiğini fark ettim. "Ne oldu? Güneş iyi değil mi?" Yanına gittiğimde babasının kucağında ağlayan Uzay'a baktım ve kızımızı kontrol ettim. Uyanmıştı.

Babasına bakıyordu boncuk boncuk. "Güneş uyanınca Umut bizi çağırmış ama kardeşini korkutmuş istemeden annesi..." Umut'u kucağıma aldığımda gülümsemişti. "Birtanem benim abi olmuş da babasından daha çok mu ilgilenirmiş kardeşleriyle?" "Çok ayıp Nisa... Ben bebeklerimle ilgileniyorum." Uzay babasının boynuna başını gömerken gülümsemişti. "Babanı yemek istemen hiç doğru değil." Uzay'ı ondan alıp yatağa oturduğumda Umut da Güneş'i izliyordu. Barış onu kucağına aldığında ben de Uzay'ı emziriyordum. Güneş sakince beklerken babasının kucağına gidince gülümsemişti kocaman. "Anne bak..."

Umut ise ilgimi çekmek için bana bulduğu her şeyi getiriyordu. Şimdi de rujlarımdan birisini getirmişti. "Aferin benim oğluma ya. Ne kadar akıllıymış bu." Barış yanımıza oturunca Umut'un da saçlarına uzun bir öpücük kondurmuştu. "Çok zeki benim oğlum çok..." Umut babasının sırtına çıkıp oradan Güneş'i izlerken burukça gülümsedim. "Acaba beni mi sevmiyor? Bir süt annesi olsa..." "Nisa çok taktın sen bu konuya ama meleğim, kızımız sadece obur değil. Doktora gittik ne dedi. Kilosu ve gelişimi gayet yeterli. "Ama doğduğu günden bu yana neredeyse hiç duymadık sesini. Korkuyorum Barış."

Güneş bana baktığında derin bir nefes aldım ve gülümsedim burukça. O da gülümseyip babasına bakmıştı. "Yaa bir de şu gülümsemesine hayranım ben. Annesinin biricik güzeli." Umut yataktan inip odada koştururken Barış Güneş'i yatağa bırakınca Umut'a kollarını açmıştı. Umut da gelip ona sarılınca Barış onu hâlâ ne kadar çok sevdiğimizi hissettirmek istercesine ilgilenirken ben de Uzay'ı Güneş'in yanına bırakıp üzerimi düzlettim. Ardından Güneş'i kucağıma aldım. "Hadi minik ışığım... Birazcık olsun doysun o minik karnın." Güneş yavaşça beni emerken gergince bakıyordum onu.

...

Umut patates kızartması yerken ben de yavaşça Güneş'in yanına gidip onunla bahçeye çıktım. Barış Umut ve Uzay'a göz kulak olurdu sonuçta. Güneş bana bakarken derin bir nefes aldım ve gülümsedim. "Biz neden böyle olduk? Neden beni korkutuyorsun ki sen?" "Ben küçükken tıpkı Güneş gibiymişim." Barış'a bakarken derin bir nefes aldım ve gülümsedim. "Boşuna demiyorum babasının kızı diye... Umut nerede?" "Uzay'ı izleyecekmiş. Uyanırsa sana haber verip aferin alacak işte." "Bana biraz anlatsan ya..." "Neyi?" "Geçmişini... Şey aileni bilmiyorum. Sadece anneni anlatmıştın biz daha... Arkadaşken."

Barış derin bir nefes alıp bana baktığında kocaman gülümsedim. "Haftasonu pikniğe mi gitsek?" "Üç bebekle mi? Yok... Olmaz. Hem susma anlat hadi." Barış derin bir nefes aldığında ona baktım. Güneş'e bakıp gülümsediğinde derin bir nefes aldım. "Annem ve babam görücü usulü tanışmışlar aslında hiç istememişler birbirlerini... Ama zamanla bir şekilde hayat onları denk getirmiş." "İyi ki..." Barış bana bakarken gülümsedim ve elini tutup uzun bir öpücük kondurdum. "Yoksa ne sen olurdun ne de bu güzel ailemiz... Ben sensiz ne olurdum?"