ALACAKARANLIĞIM

26.Bölüm

        Aycan'ın evinden çıkarken kafamda binlerce soru vardı. Yine de Nisa ile konuşmadan bir şey düşünmek istemiyordum. Onu aradığımda telefon uzun uzun çalsa da açmamıştı. Bir kaç kez daha denediğimde yine aynı sonucu almıştım. Sıkıntıyla bir nefes verdim. Son zamanlarda her şey çok karışıktı... Gereğinden fazla karışıktı hem de. Bunu tek başıma çözemeyeceğimi ve Nisa'nın da bu kez yanımda olmadığını anladığımda Lale'yle konuşmaya karar verdim. Çünkü Berkan beni anlayamazdı, Cemal zaten artık kardeşim dediğim adam değildi, ona anlatacak bir şeyim yoktu. Lale ile de gayet iyi anlaşıyorduk genel olarak.

Flashback Nisa'nın Ağzından ||
(* 2.Bölümdeki kahvaltıdan sonra)

       Berkan, ben ve Cemo toplanmıştık yine. Beraber bir şeyler içerken onlar yine kendi aralarında konuşuyor ben ise dinlemekle yetiniyordum. "Bizim bu Barış'ı bir an önce toparlamamız gerek Cemo, biliyorsun değil mi?" "Bence hayatına yeni biri girerse toparlaması daha kolay olur. Bir nevi yol arkadaşı gibi... Bizi biliyorsun hiçbir zaman onun hayatında öyle büyük bir yer kaplayamayacağız. Belki yeni bir ilişki ona iyi gelir." "O nasıl olacak acaba Cemo? Barış kimseyi görmüyor ki. Görmeyi bırak bakmıyor bile..." Berkan'ın sözleri üzerine ben de konuya dahil olmuştum. Böylece Aycan'a da yardımım dokunurdu bir şekilde.

        "E siz de görmesini sağlayın o zaman." "O nasıl olacak sevgilim?" Cemal'in sorusuna gülümseyip anlatmaya başladım. "Şimdi Aycan'ı tanıyoruz hepimiz. Barış'tan hoşlanıyor. Biz de ikisini sürekli bir araya getirirsek belki zaman geçirdikçe aralarında bir kıvılcım oluşabilir. Hem bugün Berkan da gördü beraber sohbet ettiklerini değil mi? Bence olur ya, yaparız biz bu işi." Berkan daa beni başıyla onaylarken memnun bir şekilde gülümsedi. "Nisa haklı, biz buradan yürüyelim Cemo. Her fırsatta bir araya gelirlerse Aycan ilgisini çeker Barış'ın... Ama bunu tesadüf gibi hissetmesi gerek yoksa canımıza okur benden söylemesi."

Flashback Son (Barış'tan Devam)

        Lale'nin yanına geldiğimde konuşmaya başlamıştık bile çoktan... "Aşkını itiraf etti yani... Peki ne hissediyorsun şimdi?" "Sorun da o zaten Lale. Hissettiğim şeylere anlam veremiyorum artık." Sıkıntıyla bir nefes verirken söyleyeceklerimi toparlamaya çalışıyordum. "Aycan konusunda netim. O konuda aklımda şüphe de yok. Ama ben Nisa'nın böyle bir şey yapacağını düşünmezdim hiç. Ben sanmıştım ki..." Derin bir nefes aldım. "Off bilmiyorum Lale, orası çok karışık. Koca bir karmaşadan ibaret." "Sen onun seni sevdiğini düşünüyordun ve bu yaptığını duymak seni şaşırttı." Lale kendinden emin bir şekilde konuşurken başımı iki yana salladım.

       "Beni sevdiğini düşünmüyorum Lale... Ben sadece öyle olsun istiyorum. Çok saçma, yıllarca kimseyi görmezken ondan gözlerimi alamıyor olmak çok saçma. Lale ben kendimi berbat hissediyorum, bana yardım etmen gerek." "Sana sadece sen yardımcı olabilirsin Barış. Ne hissettiğini anlaman konusunda yardım edebilirim sana sadece. Bana güvenip anlatırsan ben dinlerim. Elimden geldiğince yardım da ederim sana biliyorsun." Lale'yi başımla onayladım. "Sana güvendiğim için buradayım ya zaten." "O zaman anlat bakalım kalbinden geçenleri. Sonra aradığın her cevaba ulaşacaksın zaten." Bir süre durup kendimi dinledim, ne hissettiğimi, ne istediğimi anlamaya çalıştım.

       "Damla'dan sonra kalbimde koca bir boşluk oluşmuştu Lale. Yerini kimsenin dolduramayacağı koca bir boşluk. Sonra yağmurlu bir gün de buldum ben Nisa'yı. Yani tanışıyorduk zaten ama aslında tanıdığımız sadece dışarıdaki maskelerimizden ibaretti. Yağmurlu bir gün karşılaştığın kişi ile yıllardır tanışıyormuş hissi... O kadar tanıdıktı ki Lale, ben aslında Nisa'yı değil kendi içimde yaşatmaya çalıştığım Damla'yı bulduğumu zannetmiştim." Ben sustuktan sonra Lale girmişti söze... "Yani sen aslında Nisa'yı değil onu benzettiğin Damla'yı seviyorsun o zaman? Ya da Damla ile birlikteymiş gibi hissediyordun yeniden. Buna da özlem duyduğun için Nisa ile vakit geçirmek istedin sürekli."

       Başımı iki yana salladım. "Ben de başta öyle zannettim. Ama sonra karşımdakinin Damla olmadığını anladım, kabullendim sonunda. Nisa bambaşkaydı. Nisa Nisa'ydı işte, kimseye benzemiyordu. Onu tanıdıkça farklı bir özelliğini keşfediyordum sanki, o da benim yaralarımı keşfettiğinde karşılıklı bir şeyler paylaşmaya başladık işte. Sonra her şey nasıl gelişti bilmiyorum bile. Beraber güzel zaman geçiriyoruz derken bir de baktım her an onunla olmak istiyorum. Kendimi frenlemeye çalıştım sürekli, ya Cemal vardı arada. Kardeşim dediğim adamın sevgilisine aşık olamazdım Lale ben. Kaldı ki Nisa ne hissediyor bilmiyorum bile..." "Karşı koymak istedin ama olmadı, sen de aşık oldun Nisa'ya..."

        "Dışarıdan nasıl gözüküyor tahmin edebiliyorum ama Lale inan kalbime söz geçiremiyorum ben." "Aşk bu Barış çok normal, kimi sevebileceğimizi seçemiyoruz ki..." Öyleydi, ben de belki de dünyanın en zor aşkına sahiptim artık. Ne yapacağımı bilmiyordum, en ufak bir fikrim dahi yoktu. "Damla'dan sonra bir daha toparlayamam sanmıştım, Nisa karşıma çıkana kadar... Sabahları onun için kalkıyorum, belki onu görürüm diye çıkıyorum dışarı, her şeyi onun için yapıyorum sanki... O ne seviyorsa ben de sevmek istiyorum, onun gözüyle görmek istiyorum her şeyi... O, o  ve o. Tek düşündüğüm o sadece. Bu çok korkutuyor beni Lale. Ben aşık olmaktan da korkuyorum, onu kırmaktan da."

       Lale destek vermek için elimi tutup yavaşça sıktığında derin bir nefes aldım. Kendime bile itiraf etmekten kaçtığım ama aklımda dolanıp duran o düşünceler özgürlüğüne kavuşuyordu sanki...  "Damla'dan kalan o dolduramam sandığın boşluğu doldurdu değil mi?" "Hayır... Hayır Nisa benim hayatımda asla bir Damla olmayacak. Çünkü ben fark ettim ki Damla kalbimde doldurulması gereken bir boşluk değil, Nisa da birisinin boşluğunu dolduracak kadar önemsiz değil gözümde. Damla eskiden kalan tatlı bir hatıra, daima kalbimin bir köşesinde yaşatacağım onu ama Nisa... Sanki kalbimin tamamı hayır hayır... Sanki kalbimi söküp yerine Nisa'yı koymuşlar gibi. Anlatabiliyor muyum Lale?" "Öyle güzel anlatıyorsun ki hem de... Sen gerçekten tutulmuşsun Nisa'ya."

       "Ben tutuldum tutulmasına da ne oldu sanki? Nisa bile benimle Aycan'ın arasında bir şeyler olsun diye uğraşmış. Beni sevmediğini daha nasıl kanıtlayabilirim? Daha bir şeye gerek var mı?" "Yanlış düşünüyorsun Barış. Sen de dedin ilk başta kendimi yanlış anlamışım, Nisa'yı Damla yerine koymuşum demedin mi? Nisa'nın hisleri de değişmiştir belki. Hem Cemal ile sebep yokken ayrılması... Bunlar sende de şüpheye neden olmuyor mu?" Sıkıntıyla bir nefes verirken neredeyse oturup ağlayacaktım artık. "Bilmiyorum Lale, onunla konuşmak istiyorum ama telefonlarımı bile açmıyor." "Bugün yalnız hissetti kendini, tek başına gönderdin kızı mekandan." Haklıydı, haklıydı da bilmediği şeyler de vardı. Cemal'in Nisa için yaptığı imalar ortadayken ben nasıl onunla hiçbir şey olmamış gibi rahatça takılabilirdim ki?

        Bir süre sessizce otururken duvarlarının üzerime üzerime geldiğini hissettim. Sanki boğuluyordum burada. "Lale ben biraz dışarı çıkıp hava alsam iyi gelecek sanırım. Beni yargılamadan dinlediğin için teşekkür ederim." "Önemli değil ne zaman istersen dinlerim ben seni... Ama bazen durup senin de kendini dinlemen gerekiyor Barış. Ne istediğini ne hissettiğini anlamanın en kolay yolu bu. Ayrıca hissettiklerin kötü şeyler değil, sen kimseye ihanet etmiş olmuyorsun. Yaşarken sadece kendin için yaşa, insanlar daima konuşacak bir şey bulurlar." Lale'yi başımla onayladım ve sıkıca sarıldım ona. Kısa zamanda hayatıma giren insanların yeri yıllardır tanıdıklarımdan daha büyüktü. Lale'nin evinden çıkarken de motora binmek yerine adımlarımın beni götürdüğü yere doğru yürümeye başlamıştım.

Herkese merhaba 🖤

Barış hemen sevemez sandınız ama Barış çoktan vurulmuştu bile peri kızına... Gerçi son zamanlarda hepimiz farkındaydık zaten 😉

Bu arada dün yorumlar beni aşırı motive etti yoksa bu itirafı biraz daha uzatıp sizi süründürebilirdim hxhsjsjs ama itiraf edince her şey kolaylaştı mı hayır 🙃

Bu bölüm de satır aralarına yaptığınız yorumlarda buluşmak isterim öylesi çok güzel oluyor çünkü, en az 400 yorum bekliyorum ama bölüm zaten yetişirse yarın gelecek yani fazla kasmanıza gerek yok

Son olarak da şunu söyleyeyim beni takip etmeyenler buradan duymuş olsun. Aklımda iki yeni kurgu fikri var ve kırılmış zaman bitince birisi gelecek, diğerinde biraz bölüm stoklayıp başlayacağım ki kitaplara yetişmek de sorun yaşamayayım 🙃

Hepinizi çok seviyorum destekleriniz için de tekrar teşekkür ederim 🖤🤗