ALACAKARANLIĞIM

104.Bölüm

Barış'ın Ağzından ||

Elimde tatlılarla arabaya döndüğümde Nisa'nın ağladığını görüp yüzünü kavradım hemen. "Noldu? Bir yerin mi ağrıdı yoksa?" Başını iki yana sallarken derin bir nefes aldım. "Ben mutluyum." "Hayır... Anlat bana." Gözlerime bakarken derin bir nefes aldım. "Seni seviyorum Barış ama sen bir yandan Damla bir yandan kızın bir yandan Umut ve bizimle nasıl ilgileneceksin? Ben seni özlüyorum zaten..." Arkada uyuyan Umut'a bakıp gülümsedim. "Ben artık akıllandım. Önceliğim hep sizsiniz." "Eve gidip uyumak istiyorum."

Büzülen dudaklarına minik bir öpücük kondurdum. "Emrin olsun sultanım. Hemen gidelim." "Masaj da yapar mısın bana eve gidince?" "En güzelinden hem de..." Gülümseyip gözyaşlarını silerken gülmüştü. "Çilek güzel olurdu şimdi." Heyecanla Nisa'ya baktığımda başını iki yana sallamıştı. "Canımız çekmedi. Hayır." Nisa'nın dudağına minik bir öpücük kondurdum ve kemerimi çözdüm. "Hemen alıp geliyorum." "Ya Barış ger..." Ben hızlıca uzaklaşırken Nisa'ya bir öpücük yollamıştım.

Biraz çilek alıp hızlıca arabaya dönerken Nisa da aldığımız tatlıların büyük bir kısmını yemişti ve yemeye devam ediyordu. Telefonun ekranına bakarken solan yüzüyle derin bir nefes aldım ve yanına gittim hemen. "Minik kelebeğim..." "Tırtıl olmak istiyorum." "Minik tırtılım..." Bana bakıp gülümserken telefonuna baktım ben de... "Hey bir kızımız olsun mu istiyorsun sen?" Nisa beni onaylarken heyecanla anlatmaya başlamıştı. "Böyle sana benzesin bu kez... İsmini de yine birlikte bulalım olur mu? Böyle elbiseler giyer... Yaa çok sevimli. Bir kız iki erkek."

Nisa'ya baktığımda gülümsemişti. "İkizler demiştim." Başımı iki yana sallarken güldüm. "Öyle çok istedin ki öyle değillerse bile sırf sen üzülme diye ikiz oldu." Karnını okşarken gülmüştü. "Oraya nasıl sığacaklar..?" Gülüp Nisa'nın yanağına uzun bir öpücük kondurdum. "Bu kalbe nasıl sığıyorsanız öyle..." Kalbime dokununca gülmüştü. "Gitmek yok babacık söz ver." Dudaklarına uzun bir öpücük daha kondurdum. "Asla yok. Cennet gibisiniz bu bırakılır mı?"

"Dudakların çok tatlı..." Kızaran yanaklarıyla bana bakıp gülümsemişti. "Gidelim."  "Dudaklarım çok tatlı öyle mi?" Beni başıyla onaylarken kıkırdamıştı. "Umut uyanmadan gidelim mi?" Ona bakıp derin bir nefes aldım ve gülümsedim. Yanağına uzun bir öpücük kondurdum. "Seni, sizi seviyorum." "Eğer ikiz olmasaydı çok ağlardım." Arabayı sürmeye başladığımda kurmuştu bu cümleyi derin bir nefes aldım ve burukça gülümsedim. "Neden miniğim?" "İstiyorum çünkü... Sana aşık olduğumda da çok ağlamıştım. Seninle olmak istiyordum çünkü..."

"Barış'ın seni yer. Minik tatlı tırtılım benim." Nisa'nın çenesini severken gülmüştü. "Sen sadece arabaya ve yola odaklan." Eve geldiğimizde Umut'u kucağıma almıştım. Nisa da çoktan eve girmişti bile... "Senin bu annen çok mükemmel bak gerçekten." Umut annesine bakıp gülerken yanağına minik bir öpücük kondurdum. "Sence kardeşlerin kız mı yoksa erkek mi olmalı?" Bir şeyler anlatırken onu dinleyip gülümsedim. "Haklısın babacım. Sen ne istersen o."

...

"Uyudu mu?" Nisa yorgun bir şekilde beni onaylarken derin bir nefes aldım. "Sonunda..." Nisa yatağa uzanırken boynuna uzun bir öpücük kondurdum. "Sana kıyamam ben... Seni yerim. Seni pamuklara sarmalarım ben..." Burnum ve dudaklarımla oynarken eline uzun bir öpücük kondurdum. "Yaa..." "Yoruldun hadi uyu biraz Umut uyurken. Ben de senin için tatlı yapayım." "Sen de bizimle uyu. Gel hadi..." Beni yanına çekerken tişörtümü çıkarıp kollarının arasına girdim. Beni sıkıca sararken saçlarıma uzun bir öpücük kondurmuştu.

"Benim en sevdiğim bebeğim sensin." Nisa'ya baktığımda parmağını dudaklarının üzerine getirip sessiz olmamı istemişti. "Sensin Barış ama bir şey deme kıskanırlar." "Nasıl ikiz oldu ki bunlar?" Nisa bana bakarken gülmüştü. "Bilmem anlatsana biraz." Nisa kıkırdarken boynuna uzun bir öpücük kondurdum. "Bal gibi bir kadın vardı. Böyle dudaklarıma bir parmak bal çalıp kaçıyordu." "Bak sen..? Ne kadar da kötü bir kadınmış." "Suç kadın da değil ki adamdaymış... Adam böyle biraz yakışıklı ama yakışıklı olduğu kadar da dengesizmiş."