ALACAKARANLIĞIM

61.Bölüm

Nisa ile beraber eve girmiştik yeniden. İyice dengesizleşmiştik artık. Bana sıkıca sarıldığında ben de sıkıca sarıldım ona. "Uyuyalım mı artık? Ben çoook yoruldum." Nisa'yı kucağıma aldığımda gülümsemişti. "Bir daha benden uzak durmaya çalışma." "Sen mutlu olduğun sürece asla." Elleri sakallarımı okşarken ben de yatak odasına ilerledim. Onu yavaşça yatağa bıraktığımda güldü. "Seni seviyorum biliyorsun değil mi?" "Bilmem. Öğretmek ister misin?" "Barış ya..." Beni kendine çekip dudağıma uzun bir öpücük kondurmuştu. "Dün gece berbattı, her açıdan ve her şekilde. Sensiz her şey berbat Barış."

Yatağa uzanırken Nisa'yı da kollarım arasına aldım hemen. "Cemal'le ne konuştunuz dün gece?" "Bir şey konuşmadık. Yani önemli bir şey konuşmadık. Ama seninle tartıştığımızı ağlarken ağzımdan kaçırmış olabilirim." "Ah Nisa... Şuan çok saçma bir şey soracağım." "Sor." "Üzerinde ne vardı? Çünkü senin bazı kıyafetlerin var ve lanet olsun ki çok yakışıyorlar." "Barış hangileriymiş onlar?" "Sen önce benim sorumu cevaplar mısın?" Nisa önce gülüp yanağıma bir öpücük kondurmuştu. "Dışarıda karşılaştık dedim ya. Üzerimi değiştirmedim o gitmeden." "Ağlayabilir miyim şuan? Dün çok güzeldin ve ben seni doya doya izleyemedim bile."

"Sen de dün ıslak bir kediydin ve ben bunu kaçırdım. Neredeydin dün gece?" "İçmeye gittim yalnız sonra Berkan geldi. Konuştuk biraz." "Berkan'la konuştun?! Bizi canımızla tehdit eden adamla." "Ses kaydı aldım avukata gönderdim. Bir iki belgeye kurtuluruz ondan." "Ya sana bir şey yapsaydı?" "Bana bir bok yapamaz. Sana da yapamaz ben hep yanındayım senin. Sadece dün değildim o zaman da Berkan yanımda olduğu için bir tık rahattım." "Hasta olmazsın umarım. Dün sırılsıklam olmuştun." Nisa'nın saçlarını çözdüğümde güldü. "Ne yapıyorsun?" Bir şey demeden yavaşça üzerine eğildim. Boynuna bir kaç sulu öpücük kondurdum. "Beni sevdiğini söyle." "Seni seviyorum Baroska."

Nisa beni kendine yaklaştırıp dudağıma uzun bir öpücük kondurmuştu. "Sıra sende, sen söyle." "Sana deli oluyorum, fena tutuldum sana. Seni seviyorum, sana aşığım ve dünyadaki tüm sevgi sözcüklerinin az kalacağı bir güzelliğe sahipsin." "Bu biraz fazla oldu sanki? Utandım şimdi ben." "Senin için..." "Benim için?" "Senin için bu boktan hayatı bile seviyorum. Yaşamayı seviyorum. Tuhaf bir şekilde kalbimi kıran sen olduğunda acı bile zevk verebiliyor bazen... Dünü saymazsak tabii." "O nasıl oluyor?" "Ben de bilmiyorum. Senin için ağlamayı seviyorum. Senin için sarhoş olmayı seviyorum. Dikişlerimin canımı yakmasını bile seviyorum nedeni sen olunca."

Nisa'nın Ağzından ||

"Barış." "Canımı yakmanı bile seviyorum Nisa. Bir daha Cemal'le konuşma. Çünkü şu kafanın içi çok fena bu aralar." "Sen de Damla'yla görüşme o zaman." Kaşlarım çatılırken Barış'ın dudakları köprücük kemiğimin üzerinde gezinip öpücükler bırakmıştı. "Yüz yüze görüşmem ama Berkan konusu var bir de ona iş ayarlayacağım. Telefonda konuşuruz. Senin yanındayken." "Sevdim bu fikri ben." Barış üzerimden çekilirken yatağın diğer kenarına kaymıştı. "Noldu şimdi ya?" "Bir şeyler içmem gerek benim." Barış giderken arkasından hayretle onu izliyordum. Beni burada böyle bırakıp bir şeyler içmeye mi gitmişti o?

Peşinden kalkıp gittim ben de. Dolabı açıp uzun uzun süzmüştü. En sonunda aradığını bulamamış olmalı ki sıkıntıyla kapattı. "Markete mi gitsek?" "Barış bu saatte açık yer zor buluruz. Noluyorsun gece gece?" "Gidelim Nisa. Benim bir şeyler içmem gerek." "Ne gibi bir şeyler?" Onu süzerken bakışlarını kaçırdı benden. "Pek hoşuna gitmeyecek şeyler. Ama gidelim." "Gece gece sana içki almak için sokak sokak gezeceğiz öyle mi? Saçmalıyorsun. Ayrıca içmeni istemiyorum." "Nisa seni evde yalnız bırakamıyorum. Arayıp isteyebileceğim kimse de yok. Gel hadi bir gecelik. Son bu lütfen." "Bir ruh hastasısın sen ama sana hayır da denmiyor ki." "Aşkımsın benim. Üzerine ceket al motorla gidelim."