ALACAKARANLIĞIM

29.Bölüm

Nisa'nın Ağzından ||

        Hala olanlara inanamıyordum. Barış beni öpmüştü, Barış beni seviyordu. Biz Barış'la olmuştuk. Tüm bunlar hâlâ rüya gibiydi. Emin olmak için bir kez daha baktım gözlerinde huzur bulduğum o adama... Buradaydı işte, kollarının arasındaydım ben de. "Senin kollarının arasında olmak o kadar imkansız geliyordu ki bir kaç saat öncesine kadar..." Saçlarımın arasına kondurduğu bir öpücüğün ardından huzurla gülümsedim. "Benim için de bir kaç saat önceye kadar her şey o kadar karışıktı ki... Seni buldum yeniden ve sanki tüm düğümler çözüldü..."

        "Yolun sonu nereye çıkacak hâlâ bilmiyorum ama artık korkmuyorum da, yanımdasın çünkü." "Elini tutuyorum..." "Elimi tutuyorsun." İkimiz de birbirimize bakıp gülümserken yanağına bir öpücük kondurdum. Uzun zamandır ona dokunabilmek, gözlerimizin anlık da olsa denk gelmesi bile ödül gibiydi benim için. Şimdi ise onu öpebiliyordum, gözlerimizi bir an için bile olsa ayıramıyorduk birbirimizden... Zaman nasıl geçmişti anlamamıştım bile. Gün doğmak üzereydi ve biz hala orada bir aradaydık. "Birazdan güneş doğacak." "Benim için doğdu bile..." Barış'a bakıp kocaman gülümsedim. Yanaklarım kızarırken cesaretimi toplayıp dudağına bir öpücük kondurdum. Onun da yüzüne bir gülümseme yayılmıştı.

       "Gökyüzü çok güzel. Tıpkı bize benziyor Nis..." Alacakaranlık hakimdi, birazdan güneş doğacaktı ama şuan gökyüzünü anlamak mümkün değildi. Gece miydi sabah mı ayırt edilemiyordu. Bir süre bekledikten sonra güneş de karşımızda doğmaya başlamıştı. "Bütün gün uykusuz kalacaksın Barış, gitsek mi?" Beni başıyla onaylarken gülümsedim. "O zaman şimdi eve gidip güzelce dinleniyoruz." "Sonra?" Barış saçlarımın önündeki bir tutamla oynarken gözlerinin içi gülüyordu adeta. "Sonra ben geliyorum ve seni alıp güzel bir kahvaltıya götürüyorum. Kahvaltıdan sonra da peri kızımı kursa bırakıyorum ben de antrenmana kaçıyorum." "Tamam.  Anlaştık, sevdim ben bu planı."

        "Ben de. İçinde sen olan her şeyi seviyorum peri kızı." Dudaklarımız yeniden birleşirken kalbimin atışları epey hızlanmıştı. Sanki bunca zaman uzak olmanın acısını çıkarıyorduk. Birbirimizden uzaklaşırken -gerçi buna uzaklaşmak denir miydi bilmiyorum- ikimizin de gözlerinde bir ışıltı vardı. "Nisa'm..." Ah... Barış'ın Nisa'sı olmuştum. Daha ne isteyebilirdim ki... "Bugünden sonra her şey çok daha karışık olacak biliyorsun değil mi?" "Biliyorum." "Kimse bizi anlamayacak, kalıplara sokmaya çalışacak. Ama biz aramızdakileri biliyoruz, kötü bir şey yapmadık biz." "Yapmadık. Aşık olduk sadece."

        "Birbirimizi bırakmak yok. Bu eller hep birlikte olacak. Yarı yolda bırakmak asla yok." "Asla... İstesen de bırakmam seni." Barış yanağıma tutkulu ve uzun bir öpücük bırakırken gözlerim kapanmıştı. "Saklamak istememin tek nedeni bu. Bizi yıpratmalarına izin vermeyeceğim. Söz veriyorum peri kızı hepsini susturacağım, kimse seni üzemeyecek." Barış'ın göğsüne başımı yaslarken kokusunu içime çektim derin derin. "Sana güveniyorum. Seninle her şeye karşı savaşmaya hazırım. Gizli kalsın kalmasın inan umurumda değil. Ben beklerim, yeter ki günün sonunda sen ol yanımda." "Sadece günün sonunds değil her zaman yanında olacağım söz veriyorum."

       Bir süre daha sessiz kaldık. Sonra Barış'ın sesiyle sıkıntılı bir nefes verdim. "Bugün Aycan'la konuşmam gerekecek Nis. Ona vermem gereken bir cevap vardı biliyorsun." "Biliyorum. Of, çok salağım. Bu konuyu bu kadar büyüten benim." "Salak falan deme benim Nisa'ma yoksa ilk kavgamızı bu yüzden yapacağız." Ben gülerken Barış ile birlikte kalkıp yürümeye başlamıştık. Adımlarımız benim evime doğru giderken eve yaklaştıkça aramızdaki mesafeye dikkat etmeye çalışsak da bu konuda başarılı olduğumuzu söyleyemezdim. Evin önüne geldiğimizde etrafı süzerken tanıdık biri olmadığına emin olunca Barış'ın dudağına bir öpücük kondurmuştum.

        Barış'ın yüzüne çarpık bir gülümseme yayılırken gözlerindeki ışıltı nefesimi kesmişti adeta. "Uyanınca bana mesaj at hemen, seni kahvaltıya götüreceğim unutma." "Unutmak mümkün mü sence bunu?" "Değil mi?" "Değil tabii ki." Barış'ın yanağıma kondurduğu bir öpücükle beraber ben eve girerken o da evine gitmek için yürümeye başlamıştı bile. Eve girdiğimde aynadaki görüntüme baktım. Barış'ın yanından her döndüğümde yüzümde aptal bir gülümseme oluyordu zaten ama bugün her zamandan daha mutlu gözüküyordum. Bedenimi yatağa bırakırken kendi kendime olanları düşünüp sırıtmaya başlamıştım. Deli gibi haykırmak istiyordum içimdekileri herkese... Ama bir süre ikimize özel kalacaktı bu durum.

...

        Uyandığımda ilk işim telefonu elime almak olmuştu. Birkaç bildirim vardı. Aycan mesaj atmıştı benden cevap alamadığı için bir şeyler daha yazmıştı işte. Onu umursamadan geçtim. Lale de mesaj atmıştı dün mekandan tek başıma çıktığım için merak etmişti. Ona iyi olduğumu belirten bir mesaj attıktan sonra Barış'tan mesaj geldiğini görünce gülümsedim. "Daha şimdiden seni özlemiş olmam normal mi?" Onu görüntülü aradığımda çok geçmeden açmıştı. "Normal olsa gerek çünkü ben de aynısını hissediyorum." Başta ne dediğimi anlamamış şekilde baksa da sonra yüzüne yayılan gülümsemeyle birlikte beni izledi bir süre.

        "Ee beni buradan mı izleyeceksin yoksa buluşacak mıyız?" Barış kendini toparlarken gülümsedi. "Hazırlanıp çıkıyorum ben o zaman, sen de beni bekle güzelim." Bir çocuk gibi heyecanlı gözükürken ne diyeceğini uzun uzun düşünüyordu sanki. Onun bu halleri daha da sevimli gelirken gülümsedim. "Barış ya, şuan çok sevimlisin biliyor musun?" Sözlerim üzerine utangaç kedi haline girse de bama belli etmemeye çalışarak konuyu kapatmıştı hemen. "Yarım saate oradayım güzelim ona göre." Vedalaşma faslının ardından telefonu kapattığımızda ben de hazırlanmaya başlamıştım.

Merhaba 🖤

Biraz beklettim ama umarım değmiştir 🙃 hepinizi çok seviyorum destekleriniz için de tekrar teşekkür ederim iyi ki varsınız 🤗

Bu arada Nisa'dan büyük bir mızrak beklemiştim ama gelmedi. Sorun yok aynen devam.

O zaman size biraz yaptıklarımdan bahsedeyim. Yeni kitabımızın ilk 2 bölümünü tamamladım. Kapak ve isim işini de halledince yayınlamayı düşünüyorum. Tanıtım tarzı bir şey paylaşacağım yakında duvarımda. Haberiniz olsun istiyorsanız beni takip edebilirsiniz 🖤

Sınırımız 500 yorum olsun bu kez ama hemen geçmeyin yazamadıkça vicdan acısı çekiyorum hxjsjsks 😍