In This Life, I Will Be The Lord (NOVEL ÇEVİRİ)

57.Bölüm

Garip ışıklı gözler bana ve Perez'e bakıyordu.

Ah, yakalandım mı?

Sinir bozucuydu.

Benim ve Perez'in kazancımızı hiç kimse bilmemeli.

İmparatorun bakışlarından hızla kaçındım.

Ama bunu hissedebiliyordum.

O antibakteriyel bakım bir süre daha fazlasında kalır.

Ancak daha sonra geriye dönüp baktığında İmparatorun babası ve dedemle aynı yüz ifadesiyle konuştuğunu gördüm.

Yanlış mı gördüm?

Jovanes'in düşünmeden attığı bakışlardan düşme ihtimalim vardı.

Her iki durumda da bakışları bir daha Perez'e vermeye çalıştım.

"O halde, açılış işlemleri başlıyor ve ziyafetin keyfini çıkaralım."

Jovanes, değerlendirmelerle ilgilendiğini söyledi.

Hala elimi tutan babam, dedemin yanında dururken şefkatle şöyle dedi:

"Baba, bir süreliğine geri döneceğim."

Ellerimi üşütecek kadar gergin olsam da önce kendime dikkat ediyorum.

Oradaki çocuklar, onları hizmetçi yapmayı umursamayan İmparator'dan tamamen farklıydı.

Babamı neşelendirmek için yanağından öptüm.

Sadece bununla bile babam güçlenmiş gibi geniş bir şekilde gülümsedi.

İmparator Jovanes kalabalığın önünde podyumda durdu ve İmparatorun yardımcıları madalyayı getirdi.

Babamın sırtını merkeze doğru yürürken gördüğümde herkesin gözü podyumdaydı.

İmparatorluk Ailesi'nin bir üyesi olarak gururla ayakta duran Perez vardı.

Artık tamamen ergenliğe girmiş olan Astana da Perez'e oldukça sert bir yüzle bakan İmparatoriçe'nin yanındaydı.

Yaşlansa bile yüz ifadelerini hâlâ yönetemiyor.

Sonra aniden Perez'e baktım. Hala bana bakıyordu. İster iyi ister kötü hissettirsin.

İç kalbi pek anlaşılamayan ifadesiz yüz, Kraliyet Ailesi'ne Astana'dan 100 kat daha çok yakışıyor.

Ona gülümsedim ve yüzümü tekrar kürsüye çevirdim.

Madalyanın görünümü alıcıya göre değişir ama babamın madalyası altından yapılmış büyük bir kolye olarak ortaya çıktı.

Ve arkasında başka bir yardımcı duruyordu.

Bir kupa gibi iki elle tutuluyordu.

"Gallahan Lombardiya, buraya gel."

İmparatorun sözleri üzerine babam onun önünde diz çöktü.

"Ben, Jovanes Canabon Lambrew Durelli, bu Kurucu Madalyayı size takdim edeceğim."

Bir süre önce güldüğü zamankinin aksine, alçak, yüksek bir ses, sanki ciddi bir şekilde bunu söylüyormuşçasına konuşuyordu.

"Bu madalyayı hak ediyorum çünkü Lambrew İmparatorluğu'nun halkına bakma isteğime, şimdiye kadar kimsenin aklına gelmeyen ustaca bir girişimle katkıda bulundum."

Babamın boynuna imparatorluk mührü olan bir kolye asılmıştı.

"Ve başarılarınız çok iyi, bu yüzden Gallahan Lombardiya'ya madalyayla birlikte özel bir hediye veriyorum."