In This Life, I Will Be The Lord (NOVEL ÇEVİRİ)

94.Bölüm

Sese doğru bakıyordu, Bate'in oldukça bilmediği bir yüzle özellikleri konuştuğunu görebiliyordum.

"Duymadın mı? Şimdi mağazayı terk etmeyi istiyorum. Ne düşünüyorsun?"

Huysuz bir izlenime sahip olan kıza, orta yaşlı adamla konuştuğunda oldukça yetenekliydi.

Onda sürekli kulaklarını karıştırıyor ve dilini şaklatıyor.

Ama aynı zamanda insanların gözlerini dükkâna bakmaya devam ediyor.

Gözleri gözyaşlarıyla doluydu.

"Sözleşme gelecek yıl sona erecek! Ve sözleşmenin imzalandığı anda bu, önümüzdeki 10 yıl boyunca mağazayı endişelenmeden yönetmeme olanak tanıyacak..."

"Babam ölmeden önce böyle söylendi. Bu konuda seninle aynı fikirde değildim!"

"Ne olursa olsun..."

Bate her zaman yumuşak bir şekilde gülümsüyordu ama artık solgun.

"Mağazayı açtığımdan bu yana yalnızca iki yıl geçti ve zar zor yerleşebiliyorum."

"Ah, peki bu beni ilgilendirmez mi?"

Binanın sahibi gibi görünen adamı Bate'in durumuyla hiçbir ilgisi yoktu.

Babasının ölümü nedeniyle bina ona miras kaldığı gibi ama yeni sahibi, herhangi bir zamanda kendisine ait olan yaşadığı şeyleri izlemekla meşguldü.

"Ah, babacığım, bu kadar saçma bir fiyata bu güzel bina..."

Kendi kendini mi konuşuyordu yoksa başkasının dinlemesini mi istiyordum anlayamadığım bir mırıltıydı bu.

Ne kadar çoksa, Bate'in yakışıklı yüzü o kadar umutsuzlukla doluydu.

Ama bilmiyor, dedi Bate, ev sahibine bir kez daha yaklaşırken.

"Kirayı artırıp sana değiştirebilir. Lütfen tekrar düşün."

Ancak ev sahibi, Bate'in teklifini kabul etmek yerine kahkahalara boğuldu.

Ve Bate yukarı aşağı dönerken şunu söyledi.

"Görünüşe göre oldukça gençsin. Hayata ulaşmak bu kadar kolay olmamalı."

"Ee, kolay, kolay... Ha."

Bate kâküllerini taradı ve sırıtışını yuttu.

Söylemeyecek çok şeyleri vardı ama bunların peşinden gidiyordu.

"Bu fırın çok ünlü değil mi? Ne kadar lezzetli olduğunu merak ediyordum. Şimdi gördüm ki, iyi bir koltuk sayesinde olmuş."

Yeni ev sahibi, oğlu şey Bate'in sınırı gibi olduğunu söylüyordu.

"Şu anda açığız, o yüzden bir dahaki sefere zamanında randevu alıp tekrar konuşalım. Seni ziyaret etti."

"Ohh, teşekkürler."

Ev sahibi sıkıntısıyla eli sıktı.

"Söylemeye fazla gerek yok. Sözleşmen artık bitti, ayrılmaya hazır ol."

Ve adam mağazadan ayrıldı.

Bate derin bir iç çekti.

Tek yol bu.

'Caramel Avenue'nun viral olup olmadığı yatırımını geri kazanmasının zamanı geldi

Yeni sahibinin ona mağazayı terk etmesini söylemesine şaşmamalı.

Bate kaşlarını çatlayarak bana baktı ve gözlerimle buluştu.

Panikle gülümsemeyerek söylemedim.