In This Life, I Will Be The Lord (NOVEL ÇEVİRİ)

74.Bölüm

"Merhaba Perez..."

Şaşırmıştım.

"Neden bu kadar uzunsun?... Bu kadar büyük müydün?"

Perez, gece yarısı sarayı tek başına terk ettiği için sorumsuz davranışından dolayı kendini arındırma cezasına çarptırıldı.

Onun sayesinde bu arada tanışamadık.

Daha önce olduğu gibi mektuplaştık.

"Büyüme dönemi."

Evet, bu bir büyüme dönemi.

Bu yüzden büyüdü.

Ama daha da şaşırtıcı olanı, çocukken aslında yetişkindi, şimdi tam teşekküllü bir büyüme dönemine giriyor.

Yakında 14. doğum günü olacak ama şu anda hala 13 yaşında.

Boy bakımından ikizler ve akranları kadar uzundu.

"Bunu düşürdün."

Perez mendili geri verdi, ona boş boş baktım.

"Bu benim değil. Onun."

"...Gerçekten mi?"

Perez işaret ettiği çocuğa baktı.

"Sayın İkinci Prens... Uhh!"

Başını eğen çocuk Perez'e baktı ve korktu.

Nedense Perez'in yüzünü görmek istedim ama güneş ışığına maruz kalan siyah saçları yüzünden pek iyi göremiyordum.

Ama pek bir şey olduğunu düşünmüyorum.

Bu zayıf bir izlenimdi ama aynı zamanda onun gerçek kişiliğiydi.

"Al şunu."

"Hayır! Hayır, teşekkür ederim!"

Mendilini kabul etmeyen çocuk, morararak kaçtı.

"O'nun nesi var?"

"...Kuyu."

"Tuvalete mi gitmek istedi?"

Sizi aceleyle rahatsız ettiysek özür dileriz.

Yanımda Mayron'un mırıldandığını duyduğumda başımı eğdim.

"Tuvalete gitmek isterdi. Öyle olmasa bile."

"...DSÖ?"

Perez yanımda duran Mayron'a baktığında sordu.

Ama atmosfer biraz tuhaf.

Kırmızı gözler biraz daha koyulaşmış gibi görünüyor.

Belki de onu bir süredir görmediğim içindir.

Ya da belki gölgededir.

Perez'in kişiliğine aşina olmasaydım bunun 'düşmanlık' olduğunu söyleyebilirdim.

"Ben Tia'nın kuzeniyim. Mayron Lombardy. Bu da."

"Gilliu Lombardiya."

"A merhaba."

Beklediğim gibi pek iyi görmedim.

Sadece utangaç davranıyordu.

Perez'in yüzü bildiğim gibi geri geldi.

Gökyüzüne baktığımda, bulutların hafifçe örttüğü güneş yeniden parlıyordu.

"Ben Perez."

"Biliyorum."

Ama bu sefer ikizin atmosferi tuhaftı.

Perez'e bakan onaylamayan bir yüzdü.