In This Life, I Will Be The Lord (NOVEL ÇEVİRİ)

185.Bölüm

Keyifli okumalar☺️🤗

Sadece sabahın yüzünü gösterme zamanı.

Kapıya yaslandım ve sordum.

"Peki Perez, neden şimdi buradasın?"

Bilmeden, yarı soğukkahanın sesi kelimelere karıştı.

"Caitlyn için."

İfadesini değiştirmeden iyi cevap verdi.

"Tia bana Caitlyn'in Brown ailesi yüzünden konağınızda daha uzun süre kalması gerektiğine dair bir mektup gönderdi."

"Daha iyi açıkla."

"Genellikle kişisel izin almayan Caitlyn aniden günlerce Saray'a gelmezse, İmparatoriçe bundan şüphe edecektir."

"Ne yani?"

"Yani nişanlım Tia ile vakit geçirmek için Lombardiya'nın konağında kalıyorsam, onur hizmetçim Caitlyn'in Sarayı boşalttığından şüphe olmayacak."

Bu adamın gizlice utanmaz bir yanı var.

Kollarımı kavuşturdum ve gözlerimi kıstım ve sordum.

"Gerçekten mi? Kişisel çıkarınızın tek bir nedeni yok, gerçekten hepsi bu kadar mı?"

Perez soruma gülümsedi ve sustu.

Bana yalan söyleyemediğinde ve cevap vermekten kaçınmak istediğinde sık sık kullandığı bir yöntemdi.

"... Şimdilik içeri gel."

Bunun olmasına gerçekten izin veremem.

Yolu kapatan kapıdan uzaklaştım.

Sonra ben fikrimi değiştirmeden aceleyle eve girdi.

Yanağımda bir gülümsemeyle gevşemeyeli uzun zaman oldu.

"Ama Caitlyn yine de buna bayılırdı. Senin için endişeliydi."

Oturma odasındaki kanepenin arkasına yana doğru yaslanarak söyledim.

Aslında, hala pijamalarımla kalın bir cübbe giyiyordum.

Bu durumda hiç başka bir misafirim olduğunu sanmıyorum.

Şey, bu Perez.

Sabah sıcaklığı soğuktu, bu yüzden dizlerime sarıldım ve kıvrıldım.

Hepsi bu kadardı.

Ama ben farkına varmadan, Perez'in giydiği cübbe sessizce omzuma düştü.

"Sana söyledim. Caitlyn için buradayım."

Perez yarı yolda böyle ürperdi.

Sonra doğal olarak hemen yanımdaki koltukta bana dönük oturdu.

Perez'in dizine ve benim ayak parmaklarıma ulaşacak kadar yakındı.

Aman Tanrım.

O anda fark ettim.

Bir süre önce o geceyle aynı şekilde oturuyoruz.

Nedense sinirli bir şekilde ağzımı ısırdım.

Ama benim hareketim onun dikkatini çekmiş gibi görünüyordu.

Kırmızı gözleri sanki dudaklarıma çekiyormuş gibi beni takip eden görebiliyordum.

Onu kışkırtmak istemedim.

Rahat gülümsemesi yüzünden kayboldu, bir kolumla başımı kavuşturarak bana bakıyordu.

Ve bana ulaştı.

Şok edici.

Farkında olmadan biraz gergindim.