Life Along the Rainy Route

Part 10

سهون در حالی که سعی میکرد روی رقصش تمرکز کند ، لحظه به لحظه با دستش کمر لوهان را بیشتر فشار میداد . بعد از گذشت چند دقیقه ، بکهیون و چانیول هم به آنها پیوستند . لوهان که متوجه شده بود ، سهون با آمدن آن ها بیشتر او را تحت فشار گذاشته ، با صدایی ضعیف زمزمه کرد :

-سهون ؟ یکم آروم تر . داری استخونای کمرمو میشکونی .

سهون که تازه متوجه حالت عصبی خودش شده بود ، دست از فشار آوردن بر روی کمر لوهان برداشت و با شرمندگی گفت :

+ببخش عزیزدلم . آخه امشب خیلی جذاب و زیبا شدی ، نمیتونم خودمو کنترل کنم .

لوهان با خنده پرسید :

-که اینطور ؟

سهون بوسه ای روی لب های او زد و با شیطنت گفت :

+آره ، تازه دارم سعی میکنم جلوی خودمو بگیرم و ندزدمت . البته آخر شب ، هیچکس نمیتونه تو رو از دستم نجات بده .

لوهان قیافه ی متعجبی به خودش گرفت و پرسید :

-یعنی میخوای منو بدزدی ؟

سهون سرش را به نشانه ی تایید تکان داد ، لبش را گاز گرفت و گفت :

+آفرین ، دقیقا .

-اونوقت میخوای چیکارم کنی ؟

+کارای خوب خوب ، شاید هم کارای بد بد . کی میدونه ؟

لوهان خندید و گفت :

-از دست تو سهون . نمیشه ، جونگین خونس .

سهون کلافه اعتراض کرد :

+خونس که خونس . تازه ، اون الان حتما با دوستش تا خرخره مست کرده و هر کدومشون یه گوشه بیهوش شدن . از کجا میفهمن ما کی برگشتیم ؟ بدزدمت یا نه ؟

لوهان لبخند شیرینی زد و با خجالت زمزمه کرد :

-باشه بدزد .

سهون بوسه ای روی نوک بینی سرخ شده ی او زد و گفت :

+ای جانم آهوی کیوت من . نگاه کن چه از خجالت سرخ شده . انگار نه انگار ، این همون لوهانیه که شبا داد میزنه ، سهون سریع تر ، سهون همونجا ، سهون عجله کن ، سهون ...

و جمله اش با برخورد مشت لوهان با سینه اش ناتمام ماند . لوهان که از خجالت سرخ شده بود ، کلافه نالید :

-اوه سهون ؟ الان جای این حرفاس ؟ یکی میشنوه ، زشته !

سهون که دلش برای حالت بانمک لوهان غش رفته بود ، با شیطنت گفت :

+چشم عزیزدلم ولی امشب از این حرفا زیاد بزن ، باشه ؟ خیلی دوستشون دارم .

لوهان با خنده گفت :

-ای منحرف . اصلا امشب حتی اجازه نمیدم بغلم بخوابی .

سهون چهره ی ناراحتی به خودش گرفت و ملتمسانه گفت :