🌐Troublemaker🌐

503 56 14
                                    

Hellooo

Oy verip yorum yapmayı unutmayın lütfen!!!!!
İyi okumalar...

Mikaelson malikanesine girmeden önce, son kez arkana bakıp peşinde birilerinin olup olmadığını kontrol ettin. Adımını evden içeriye atar atmaz kapıyı ardından hızlıca kapatmıştın. Arkandan gelen nefes alışveriş sesleriyle gülümsedin. Kim olduğunu çok iyi biliyordun.

"Klaus! Beni özledin mi?"

"Özlemek yeterli olmayacak sanırım. Gel buraya!"

Koşarak ona sarıldığında seni sıkıca sarmıştı. Dünyada gelmiş geçmiş en iyi arkadaşın olan adamı görmek anında kendini iyi hissettirmişti sana.

"Hangi rüzgar attı seni buraya? Gidip ona teşekkür etmeliyim."

Kocaman gülümsedin ama yaptığın şey aklına gelince tebessümün kayboldu. Klaus, bir sorun olduğunu anlamıştı.

"Uzun hikaye, otursak mı?"

Melezin yönlendirmesiyle salona geçtiğinizde, boğazını temizledin ve zaman kaybetmeden konuya girdin direkt.

"Ben Elena'yı öldürdüm."

Klaus tüm ciddiyetiyle sana bakarken, bir tepki vermesini bekliyordun adamın. Sonunda tepki olarak kahkaha attığında deliymiş gibi ona baktın. Gülünecek ne vardı anlamamıştın.

"Ne yaptım dedin sen?"

"Görsel ikizin kalbini söktüm."

Konuşurken bir yandan o anı canlandırmaya çalışman Klaus'u daha çok eğlendiriyordu. Bunu yapmana inanamamıştı.

"Neden peki?"

"Kendini dünyanın merkezinde sanmasından bıkmıştım. Bir de yapılacak büyüde beni kurban etmeyi düşünüyorlardı. Düşünebiliyor musun bunu?"

"Öyle bir şey yapsalardı, şu an nefes alamazlardı."

Ona parlayan gözlerle bakmaya başladın.

"Bu yüzden yardımına ihtiyacım var, canım. Bütün Mystic Falls peşimdeyken gelebileceğim tek yer burasıydı."

Klaus, desteğini hissetirmek adına elini omzuna koydu. Gözlerinin içine bakarken sana güvenden başka bir şey vermiyordu. Onunla yakın arkadaş olduğun için kendini bir kez daha şanslı hissediyordun.

"Ben, her zaman yanındayım. Sana dokunurlarsa bana savaş açmış olurlar, S/A. Artık burada kalıyorsun. Bir sürü boş odamız da var. Ayrıca bu bahaneyle yanıma gelmene de sevinmedim değil."

"Teşekkür ederim, Klaus. Seni çok seviyorum ve biliyorsun burada kalmak benim için...Harika ötesi bir şey."

"Bilmez olur muyum? Tek sebebinin ben olmadığını bilsem de..."

Klaus'un Elijah'tan bahsettiğini anlamıştın. Abisinden deli gibi hoşlandığını bilen tek kişiydi o. Ne kadar Elijah'ı sinir edip dursan, her an birbirinizi boğazlayacak gibi görünseniz de aslında ona içten içe aşıktın ve artık aynı evde kalacağınıza göre belki de bir şansınız olurdu.

"O nerede?"

"Birazdan burada olur."

"Güzel, beni görünce ne tepki vereceğini merak ediyorum."

"Havalara uçmayacağı kesin."

Klaus'a göz devirdin ve elinden tutup seni aşağı indirmesine izin verdin. Siz indiğinizde Elijah ve Kol da eş zamanlı olarak eve girmişlerdi. Klaus'un elini ışık hızında bıraktın ve size dönen Elijah'a kocaman gülümsedin. Seni görünce kaşları havalanmıştı. Şaşırmıştı, köken. Eliyle seni göstererek konuştuğunda, gülümsemeye devam ediyordun.

MİKAELSONLAR İLE HAYAL ET Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin