Siz de benim gibi the originals aşağıysanız ve tabi Mikaelsonların, o zaman doğru adrestesiniz. Çünkü burada bol bol serilerimiz ve hayal etlerimiz var. Hadi durmayın ve okumaya başlayın.
Not: Kitabın tüm hakları saklıdır. Kesinlikle kopyalanamaz...
Bu bölümden sonra sağ çıkabilecek misiniz bakalım ıhı ıhımm😫
Oy verip yorum yapmayı unutmayın lütfen!!!! İyi okumalar...
Gözlerini açtığında çoktan Salvatorelere geri döndüğünüzü misafir odasının tanıdık duvar kağıdından anlamıştın.
"S/A, nasıl hissediyorsun?"-S
Stefan ve Damon'ın yanıbaşında olduğunu da yeni fark etmiştin. Damon, yatağın kenarında oturmuş gözlerini üzerinden ayırmıyor Stefan da kollarını göğsünde kavuşturmuş, kaşları havada senden bir cevap bekliyordu.
"Yani iyi gibiyim. Sadece boğazım ağrıyor biraz, o da çok öksürdüğüm için sanırım."
Damon, bir elini saçlarına götürüp oynamaya başladığında sana verdiği değer hoşuna gitmişti. Bu hareketine kocaman gülümsedin, o da sana karşılık verdi.
"Vampir kanı vermeyi denedik ama sen de işe yaramadı. Kanı da geri püskürttün."-D
"Güçlerimizin senin üzerinde bir karşılığı olmadığını anlamış olduk böylece."-S
Kafanı anladım dercesine salladın ve işi şakaya vurmak istedin çocuksu bir ifadeyle.
"O kadar koruyucu olmuşuz yani sizin gücünüz bana söker mi canım?"
Stefan dediklerine gülerken Damon gülmüyordu ama odağına giren kişiyle ikisini de görmezden gelmeyi seçmiştin bu sefer. O da seni sağlıklı bir şekilde gördüğüne oldukça sevinmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Elijah!"
Coşkulu çıkan sesinle homurdanan Damon ayağa kalkmıştı ve Stefan da onu odadan dışarı çıkartmıştı. Anlaşılan sen uyurken aralarında bir konuşma geçmişti yoksa Damon seni asla bir Mikaelson'la yalnız bırakmazdı.
"İyisin, değil mi?"
Başını sallayıp iyi olduğunu belli ettin. Yere düştüğünde başına koştuğundaki endişeli yüz ifadesi geldi gözünün önüne. Yatağının yanıbaşında dikiliyordu şimdi de, oturmak için izin istiyor gibiydi. Yana kaydın ve elinle oturması için yatağa vurdun birkaç kez, ikiletmeden yanına yerleşti. Sırtlarınız yatak başlığına dayalı bir şekilde açık pencereye bakıyordunuz. Rüzgar, perdeyi yalayarak size ulaşmak istiyordu.
"Yani aklım almıyor, Klaus'un böyle bir şeye teşebbüs etme ihtimali sıfır bile değil."
Kafanı çevirip onun harika yan profilini izledin. Kardeşine çok güveniyordu.
"O yapmadıysa kim yaptı sence?"
O da kafasını çevirince aranızdaki mesafenin sandığından da az olduğunu yeni fark ediyordun. Gözleri dudaklarına kayarken bu yakınlığınızı bir kez daha hissettirmişti sana.
