MİKAELSONLAR İLE HAYAL ET

💍Wife💍2

Sizin tepkilerinizden replik de yazdım jdjdhdhhdndhdh

Oy verip yorum yapmayı unutmayın lütfen!!!!!
İyi okumalar...

"Karıcım mı? Hızın 200, yavaşla biraz!"

Klaus dediğin şeyi senden duymayı beklemediği için hayret içinde gülmeye başladı. Bir süre sonra sen de ona katıldın ister istemez. Sinirlerin bozulmuştu. Nasıl da gözlerinin içine bakarak karıcım demişti ama?

"Peri masallarına inanır mısın?"

"Hiç sevmem doğrusu."

Dürüst kişiliğin karşısında bir kez daha gülümsedi, melez. Seninle bir ömür boyu uğraşmak eğlenceli olacaktı(!)

"Neyse, şaka bir yana...Gerçekten neler döndüğünü anlatır mısın, Klaus?"

Aranızdaki mesafe korunuyordu lakin Klaus'un üzerindeki bakışlarının tesiri o kadar fazlaydı ki nefesini teninde hissedebiliyordun ve daha şimdi fark ediyordun ki adamdan sana doğru gelen yoğun bir koku vardı. Güzel ve mest edici bir kokuydu. Aynı kokuyu onun da aldığından bihaber melezin kokusunu solumaya devam ettin. Klaus da aranızda yaşanan çekimin gittikçe arttığının farkındaydı. Teninin teninle teması bile içinde tarifsiz duygular uyandırıyordu kökenin.

Evren de buluşması gereken iki insanın bir araya gelmesinden memnun bir şekilde, birbirinizin gözlerinde kaybolmanızı izliyordu zevkle.

"Bundan 458 yıl önce, yaşlı bir cadıyla yolum kesişti. İnan bana adını bile hatırlamıyorum ama söyledikleri daha dün gibi aklımda."

Can kulağıyla dinliyordun onu.

"Bana bir eşim olacağını söyledi. Ona nasıl ulaşacağımı sorduğumda, benim onu değil de onun beni bulacağını üstüne basarak dile getirdi. Kırmızı halkalar eşlerden ikisinin de yüzük parmağında belirir ve onların çözülemeyen, ömürlük bağını oluşturur. Bana tüm söylediği buydu."

Yüzündeki değişimleri, tek bir saniye bile kaçırmadan izledi. Ne düşündüğünü merak ediyordu. Tam olarak ne hissettiğini anlamadan da sana her detayı anlatmayı düşünmüyordu. Sen ise beklenildiği üzere şaşkındın. Birinin eşi olmak, düzeltiyorum Klaus'un eşi olmak, kulağa oldukça deli saçması geliyordu. Daha birbirinizi göreli iki gün olmuştu ve birbirinizle sonsuza kadar görünmeyen bir bağla beraber olacağınızı öğrenmiştin. Kim bunu normal karşılayabilirdi ki?

Gerçi hayatında ne normaldi ki bu normal olsundu?

"İlk başta inanmasının zor olduğunun farkındayım, love. Özellikle de benim gibi güven problemleri olan birinin inanması daha da imkansız bir şey. Ama insanın içinde biriyle sonsuza kadar aile olma umudu yeşerince, inanmak o kadar da imkansız olmuyor artık."

Bütün bu sözler, Klaus'un saf ve gerçek hislerinin dile dökülmüş halleriydi. Ses tonunu öyle iyi kullanıyordu ki kendini bir anda başka bir yerde buluyordun.

"Takdir edersin ki bunu duymak kulağa...Nasıl desem? Bir tık sıradışı geliyor. Sözlerine sonuna kadar katılıyorum, ben de herkese kolay kolay güvenemem. O yüzden bana biraz zaman verirsen sevinirim. Şu an pek de mantıklı düşündüğüm söylenemez çünkü. Buraya ne için geldiğimi bile unuttum."

Tüm o şakacı ve mantıklı yanının altındaki düşünceli ve duygusal kısmın baş gösterirken, Klaus seni onaylamakta geç kalmadı. Zaman istemek, senin en doğal hakkındı. Sadece bu zamanın en kısa zaman olması için elinden geleni yapacaktı.

"Seni eve bırakmamı ister misin?"

"Hayır, teşekkürler."

Geldiğin gibi hızlı adımlarla evden ayrılmıştın. Onun yanındayken yaşadığınız çekim ve aldığın koku zihnini öyle bulandırıyordu ki mantıklı düşünme yetin anında yok oluyordu. Eve gitmek de olmazdı. O yüzden ayaklarının seni ıssız bir parka taşımasına izin vermiştin. Oturduğun salıncakta bir ileri bir geri giderken gözlerini kapattın. Bir süre sonra aklında kırmızı halkalarınız belirdi. Üzerini yüzüğünle kapattığın, evlilik müjdecin...