MİKAELSONLAR İLE HAYAL ET

👭Doppelganger👭

Bölüme başlamadan önce görsel ikiziniz için isim seçebilirsiniz bebişler, yorumlara bekliyorum.

Oy verip yorum yapmayı unutmayın lütfen!!!!!
İyi okumalar...

1878...

"Nereye gidiyorsun?"

Tüm sakinliği ile kardeşine sorduğu sorunun cevabını alamayacağının farkında olan Elijah, sesini bir tık daha yükselterek pes etmemeyi seçti.

"Sana nereye gidiyorsun diye sordum, Niklaus?"

Klaus, sanki ilk defa sesini duymuş gibi abisine çevirdi bakışlarını. Son derece umursamaz tavrının altında gizli bir öfke yatılıydı, odanın en uzak köşesinde dikilen Rebekah bile bunu rahatlıkla görebiliyordu.

"Ne zamandan beri sana hesap verir oldum, Elijah? Söyle de bileyim."

Elijah, siyah pelerinini üzerine geçiren kardeşinin yanına adımladı yavaşça. Klaus gibi onun da yüz ifadesi sabitti ve o, bu konuda kardeşinden daha başarılıydı.

"Ailemizin güvenliği söz konusuysa sana hesap sorarım, Klaus. Şimdi söyle, nereye gidiyorsun?"

Klaus abisinin sözleri ardından yüksek sesli bir kahkaha atarken, ortamın gerilmesinden rahatsız olan kız kardeşleri hızla yanlarında almıştı soluğu.

"O kızın yanına gidiyor işte, bu çok bariz."

Klaus'un küçük alkış seremonisinden sonra yüzünün aldığı ciddiyet, ortamın tansiyonu yükseltirken Rebekah'yı daha çok germişti.

"Tebrikler, Rebekah! Gerçekten bazen kafanı kullanabiliyorsun."

Rebekah'nın bakışları da artık öfkeye bürünmüş, kaşları iyice çatılmıştı aldığı bu hakaretle. Klaus ise kız kardeşinin öfkesinden gram etkilenmeyip, bakışlarını asıl hedefi olan abisine çevirmişti.

"Sana gelirsek sevgili kardeşim, ailemizi ortaya atarak bana üstünlük kurmaya çalışmanı görmezden geleceğimi sanıyorsan yanılıyorsun. Kol ve Finn'i özlemiş olmalısın, başka türlü hançerlenmek için bu kadar sabırsız davranmazdın."

Rebekah gözle görülür bir biçimde irkilirken, Elijah hâlâ daha tüm sakinliği ile Klaus'un gözlerinin içine bakıyordu.

"Ve eğer sen de ona katılmak istemiyorsan nasıl davranman gerektiğini hatırlatmama gerek olmadığını düşünüyorum, Rebekah."

Çıkmadan önce son sözleri bunlardı Klaus'un. Rebekah korkulu gözlerini abisine dikmiş, bir şey demesini bekliyordu.