MİKAELSONLAR İLE HAYAL ET

❤️‍🩹Dumb❤️‍🩹

Birazcık aptal diyeceğimiz bir bölüm😉

Oy verip yorum yapmayı unutmayın lütfen!!!!!
İyi okumalar...

"Kol!"

Kol, kendisine seslenen ablası ile durmak zorunda kaldı.

"Ne var, Freya?"

"Nereye gidiyorsun?"

Sıkıntıyla nefesini dışarı üfledi, köken.

"Ne zamandan beri sana hesap veriyorum?"

Göz devirme sırası Freya'ya geçmişti. Elindeki moda dergisini oturduğu koltuğun üzerine bırakmış ve dikkatini tamamen küçük kardeşine vermişti. Kol'u huzursuz eden meseleyi az çok tahmin edebiliyordu.

"S/A yüzünden mi bu kadar sıkıntı içerisindesin?"

Senin adını duyar duymaz ablasına çevirdi alev saçan bakışlarını. Freya ise kardeşinin aksine oldukça sakindi. Çünkü Kol'un daha fazla dayanamayıp her şeyi anlatacağından adı gibi emindi.

"Anlatırsan dinlerim, Kol."

Başta kararsız kalan Kol daha sonra pes edip, ablasının karşısındaki koltuğa yerleştiğinde Freya zaferle gülümsedi.

"Beni seviyor."

"Seni sevdiğini yeni mi fark ettin? Sana olan bakışları bir kilometre öteden bile belli oluyor kızın."

Kol'un bakışları anında kucağındaki ellerine kaymış, parmaklarını birbirine geçirip oyalanmıştı bir süre.

"Tabii ki de yeni fark etmedim. Sadece...görmezden geldim. Çünkü böylesi daha kolaydı."

"Bu biraz kırıcı değil mi sence de?"

Kırıldığını biliyordu ve bundan içten içe nefret ediyordu, Kol Mikaelson.

"Öyle dahi olsa benimle olmasından daha iyi bu durum. İçimdeki iyiliği gördüğünü zannediyor, kafamda öldürme dürtüsünden başka bir şey olmadığını ise kabul edemiyor."

O sırada konuşmalara şahit olan Rebekah, daha fazla bu duruma kayıtsız kalamayaraktan odaya girmiş ve eline geçen ilk yastığı Kol'un kafasına fırlatmıştı. Freya bu duruma gülerken, Kol gözlerini kısarak sarışına baktı.

"Aptal! Birinin seni sevdiğine şükredeceğine girdiğin triplere bak! Kafanı kıracağım senin!"

Umursamaz tavırlarla ayağa kalkan Kol, sadece Freya'ya bakarak konuşmayı tercih etti. Böylece Rebekah'yı tamamen görmezden gelmişti.

"Bu kadar muhabbet yeter, çıkıyorum ben. Tabi Freya hazretleri, siz de izin verirseniz..."

Freya eliyle git git işareti yaparken, Kol çoktan elleri cebinde çıkışa yönelmişti bile. Çıkmadan önce Rebekah'ya çelme takıp, kadının evin tüm odalarında yankılanan sesiyle de keyiflenmişti.

*

Adımları kendinden habersiz senin okuduğun liseye doğru adımlarken, seni veya senin arkadaşlarından birini görürse ne halt edeceğini bilmiyordu. Yüksek bir ihtimalle evinde dersini çalışıyordun lakin yine de Kol, o okula gitme dürtüsü ile baş edemiyordu.

Okuluna üç beş adım kala, büyük bahçeden gelen kahkahayla adımları korkuyla durdu adamın. Yanındaki ağacın arkasına geçip, sesin sahibini daha iyi izlemek istedi. Oradaydın. Yanındaki Tyler ve Bonnie ile hararetli bir konuşmanın içerisine çekilmişken, gözün başka hiçbir şey görmüyor gibiydi.

"Alaric'i nasıl şaşırttın öyle kızım! Gerçekten ağzım açık kaldı."

"Beni küçümsemek onun hatasıydı, Tyler."