MİKAELSONLAR İLE HAYAL ET

😎Marcel👊

Marcel'i bi sevmişimdir, bi sevemememişimdir.
Öyle de karışık bir ilişkimiz var keratayla...

Taslakta duruyordu değerlendirelim bakalım.

Oy verip yorum yapmayı unutmayın lütfen!!!!!
İyi okumalar...

Ev sahibin seni evden attığı için küfrederek sokakta ilerliyordun. Öyle ki gözün sinirden pek bir şey görmüyordu. Bu yüzden karşıdan gelen yabancıyı fark edememiştin. O da telefonuyla konuşurken seni görmemiş ve kaldırımda çarpışmıştınız. Adamın sert vücudu yüzünden dengen sarsılırken boşta olan eliyle seni tutmuş ve düşmeni engellemişti. Telefonunu kapatıp cebine atarken bir şeyin olup olmadığını kontrol etti. Endişeli bakışları üzerinde oyalandığı sırada konuşmaya girdi.

"İyi misin?"

"Önüne baksan daha iyi olurdum."

"Senin de önüne baktığın yoktu."

Yaptığınız kısa tartışmanın saçmalığını fark edip özür dilemek istedin.

"Kaba olmak istememiştim, pardon."

"Sanırım bir derdin var. Ben Marcel, istersen sana yardım edebilirim."

"Teşekkürler Marcel ama yardım edebileceğini zannetmiyorum."

Sen onun yanından geçip giderken bir süre arkandan bakınmış ve seni araştırması gerektiğini aklının bir köşesine kazımıştı.

***

Yeni apartman dairene yerleşeli bir hafta olmuştu. Ev sahibinin ofisine gidiyordun kirayı ödemek için. Adamın ofisinden içeri girdiğinde seni görmekten çok da memnun olmadığını bakışlarından yakalamıştın.

"Merhaba, ben geçen hafta sizin evinizi kiralamıştım."

"Biliyorum."

Adamın boş bakan gözleri, birazcık da olsa tırsmana neden olmuştu.

"İlk kirayı vermek için gelmiştim de."

"Sizden kira almayacağım bayan S/S."

"Anlamadım?"

Kafan oldukça karışmışken bunu yüzde yüz yansıtan mimiklerin sana eşlik ediyordu. Adam ise hâlâ daha donuktu.

"Sizden kira almayacağım dedim."

"Peki neden? Biri benim yerime kiramı mı ödedi?"

"Sizden kira almayacağım, hanımefendi."

Adamın papağan gibi tekrar tekrar aynı şeyi demesi sinirini bozarken bir terslik olduğunu anlamıştın.

"Peki, alma benden kira. İşime gelir zaten."

Ofisten dışarı çıktığında sokağın köşesini döndün ve duvara yaslandın.

"Biri benimle oyun oynuyor ama kim?"

Kendi kendine konuşurken karşıdaki kaldırımda seni izleyen kişiyi fark ettin. Elini gözlerinin üzerine koyup güneşini kestin ve silueti tanımaya çalıştın. Bu geçenlerde seninle çarpışan adama benziyordu.

"Sanırım bir derdin var. Ben Marcel, istersen sana yardım edebilirim."

Aklına gelen cümleyle sana yardım edenin kim olduğunu kavramıştın. Sen ona gideceğin sırada o senden hızlı çıkıp yanına gelmişti. Yüzündeki 32 diş sırıtışıyla seni izlerken kollarını göğsünde kavuşturmuştun.