The Indian Wolf Girl

Een nieuwe familie - Eden

De volgende ochtend hou ik de wolvenfamilie stevig vast. Silver heeft me gelukkig vergeven dat ik hem aan viel en is zelfs nog een hert voor mij gaan vangen. Nu staan we op het punt om weg te flitsen. Ik heb geen idee wat ze daar mee bedoelen, maar ben erg blij dat ze me willen helpen. Opeens voel ik dat we opstijgen en weg flitsen met de snelheid van het licht. Nu snap ik wat ze bedoelen. Snel pakt ik mijn nieuwe tijdelijk familie nog beter vast.

Na voor mijn gevoel eindeloos vliegen landen we eindelijk in een bos. Verbaast laat ik de familie los. Samen kijken we naar het grote huis. Binnen no time staat er een hele groep vampiers buiten. Allemaal lijken ze niet blij om me te zien. Snel veranderd de familie en gaat om me heen staan. Als de clan de weerwolven ziet, verandert hun dreigende houding en kijken ze ons verbaast aan.

'Dus daarom had ik ze niet zien aan komen. Op die jongen na zijn het allemaal weerwolven.' zegt een meisje met kort bruin haar lachend.

'Vreemd, ook van de vampier kan ik de gedachten niet lezen Samuel. Er is duidelijk iets eigenaardigs aan deze groep en niet alleen omdat ze een vampier beschermen.' Luna veranderd terug en daarna meteen ook haar hele familie.

'Dat zal ik uitleggen beste Millers. Mogen we binnen komen?' De hele clan kijkt haar met open mond aan.

'Hoe kent u onze naam?' vraagt de oudste vampier.

'Zoals ik al zei Samuel dat leg ik zo uit.' zegt Luna geërgerd. De vampier knikt en lijd ons naar binnen. Eenmaal binnen kijk ik mijn ogen uit. Net als de wolvenfamilie trouwens. Luna is de eerste die zich hersteld.

'Beste Millers, ik kom samen met mijn familie hier ver vandaan. Mijn broer Hunter en ik zijn de kinderen van het stamhoofd van ons dorp. We waren heel gelukkig in het dorp, maar helaas kwam er een eind aan ons geluk. Mijn zoontje liep er gevaar. Samen met mijn man Yuka had ik toen besloten te vertrekken. Mijn broer Hunter, zijn vrouw en zoon gingen mee. We zochten een nieuw leefgebied en kwamen per ongeluk bij een vampierkasteel uit. Eden had dorst en viel in wanhoop mijn zoontje aan. Ik hield hem tegen en we raakte aan de praat. Eerst was ik boos, maar daarna besloot ik hem te helpen. Helaas kwam William, een van de leiders, er achter. Ik heb Eden nog maar net kunnen redden. Omdat hij geen mensenbloed wil drinken vroeg ik of er een andere manier was. Hij zei dat hij niks wist, maar ik weet beter. Doordat ik magie bezit kan ik namelijk zijn gedachten lezen en zo weet ik van jullie bestaan af. Uiteindelijk bracht ik ons hier via magie. Nu hebben we een vraag voor jullie. Zouden jullie Eden kunnen helpen met zijn nieuwe dieet en om een thuis te zoeken?' vraagt Luna.

'Ik heb ook nog een vraag.' zeg Fate enthousiast.

'Wonen hier echt andere weerwolven in de buurt?' De oudere vampier, ik denk Samuel, fronst zijn wenkbrauwen.

'We kunnen hem wel helpen, maar voorlopig moet hij bij jullie blijven. Dat van die weerwolven klopt, maar op dat terrein mogen geen vampiers komen.'

'Hoe gaan de wat oplossen?' vraagt Silver bedroeft.

'Mama en ome Hunter overleggen wel met de anderen weerwolven Silver. Maar dan moeten jullie wel bij papa en tante Olivia blijven. Jij ook Eden.' Ik knik. Hunter en Luna veranderen en rennen weg.