The Indian Wolf Girl

Alex is terug - Fate

We zijn al weer een paar weken verder en Kai en ik groeien steeds meer naar elkaar toe. We zijn bijna altijd samen, zowel op school als buiten school. Na school halen we Silvie meestal op en gaan we met zijn drieën iets leuks doen. Andere keren gaan we gewoon met zijn tweeën. Ook het rare kriebelende gevoel in mijn buik begint weer terug te komen, waar ik overigens niet blij mee ben, want ik begin er weer raar van te doen. Hoe dan ook Kai doet me Alex langzaam vergeten. Als ik bij Kai en Silvie ben lijkt het gemis bijna weg. Wat ik alleen niet snap is dat ik die jongen zo mis. Van nature zijn vampiers namelijk onze vijand en bovendien is hij niet eens mijn inprent.

Ik zucht. Ik kan beter gaan slapen dan zo te tobben. 'Welterusten allemaal ik ga naar bed!' roep ik.

'Welterusten lieverd!' zegt mijn moeder vriendelijk.

'Mama wil je me eerst voorlezen?' vraagt Silvie smekend. Ik glimlach. Sinds kort noemt Silvie me mama en mijn broertje ome Silver. Mijn ouders worden al opa en oma genoemd en daar moeten we altijd om lachen. Mijn neefje en oom en tante zijn ook al een oom en opa en oma voor haar. Dus elke keer als we langs het huis naast dat van ons lopen wijst Silvie er naar en roept:

'Ome Sem en opa en oma!' Dan moet ik altijd lachen en zeg:

'Ja, inderdaad Silvie die wonen daar.'

'Mama?' Vraagt Silvie en haalt me uit mijn gedachten.

'Ja, natuurlijk wil ik je voorlezen kleine meid.' Ik loop met haar naar boven. Als we op haar kamer komen pak ik haar lievelingsboek van de plank. Het grote sprookjesboek staat er op.

'Welke verhaaltje wil je horen?'

'Doornroosje!' Ik glimlach en doe het boek open op de juiste bladzijde. Als ik wil beginnen met het verhaal word er opeens een steentje tegen het raam gegooid. Verbaast doe ik het raam open en kijk naar beneden. Kai staat beneden en kijkt me grijnzend aan.

'Aan de kant ik kom naar binnen!' roept hij. Ik glimlach en loop bij het raam weg.

Snel pak ik Silvie vast en samen gaan we tegen de muur staan. Kai klimt via het raam naar binnen kijkt ons lachend aan.

'Papa!' roept Silvie blij en ik schiet in de lach.

'Silvie dat is papa niet. Dat is een vriend van mama.' zeg ik als ik uitgelachen ben.

'Papa.' zegt ze koppig.

'Nee Silvie, dat is Kai.' zeg ik nu serieus. Silvie kijkt me boos aan en loopt naar Kai toe.

'Papa! Papa!' roept ze en steekt haar handjes uit. Kai pakt haar lachend op. Ik zucht.

'Mam!' roep ik. Mijn moeder komt meteen naar boven gerend en kijkt me bezorgd aan.

'Fate, wat is er? O, hoi Kai wat doe jij hier?' vraagt ze als ze de kamer binnen komt.

'Mam, Silvie denkt dat Kai haar vader is en ze wil maar niet geloven dat het niet zo is. Weet jij wat ik nu kan doen?'

'Het enige wat ik kan bedenken is een vriend zoeken Fate.' zegt ze lachend en geeft Kai een knipoog. Kai word een beetje rood en kijkt haar verbaast aan.

'Mam, niet met mijn beste maatje flirten, je hebt papa toch al!'

'Dat doe ik ook niet lieverd.' zegt ze met een mysterieuze glimlach en loopt de kamer uit.

Als ik even later in bed lig sla ik een diepe zucht. Ik heb Silvie niet meer kunnen overtuigen dat Kai niet haar vader is, daarom hebben we haar samen voorgelezen en in bed gestopt. Vervolgens hebben we nog even gepraat en Kai is weer weg gegaan. Ik denk terug aan de woorden van mijn moeder, een vriend zoeken, dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ergens vind ik Alex nog steeds leuk en verder heb ik niet echt gevoelens voor iemand anders. Behalve Kai misschien, zou dat dat kriebelende gevoel zijn dat ik altijd bij hem had en nu weer heb? Zou ik daarom zo raar gedaan hebben? Maar dat zo beteken dat ik Eden toen ook leuk vond. Ik schud mijn hoofd. Nee, dat kan niet. Kai is mijn beste vriend. Ik kan geen gevoelens voor hem hebben. Ik schud nog eens mijn hoofd. Ik moet nu echt gaan slapen.