The Indian Wolf Girl

Ons nieuwe leven, maar voor hoelang? - Yuka

Het lijkt of Luna en Hunter al uren weg zijn, terwijl het in feite pas enkele minuten zijn. Ik wist tot nu toe niet dat ik haar zo kon missen terwijl ze zo dichtbij is. De aanwezigheid van de vampiers maakt het er niet makkelijker op. Ik voel me er ongemakkelijk bij. Dit is een hele andere kant van de wereld dan we kennen. Tuurlijk Luna heeft me vertelt dat ze bestaan. Al sinds ik bij ze ging wonen, maar ik had nooit verwacht dat het zulke slechte wezens zijn.

Opeens stapt een van de vampiers naar voren en laat me opschrikken uit mijn gedachten. De vampier heeft blond brons haar en komt recht op me af. 'Pas op wat je zegt vriend. Niet oordelen als je niets van ons weet.' Boos kijk ik hem aan.

'Ik weet niet waar jij het over hebt, maar ik zei helemaal niks!' roep ik verontwaardigd. De vampier kijkt me geïrriteerd aan.

'Niet met je mond nee, maar wel in je hoofd. Nu je vriendin weg is kan ik je gedachten lezen. Trouwens wij vampiers hebben een naam en we zijn niet slecht. Tenminste niet allemaal, oordeel niet voor je ons kent Yuka dat deed Luna ook niet bij jou.' Met open mond staar ik hem aan.

'Hoe weet jij dat?' Hij glimlacht.

'Zoals ik al zei ik lees gedachten en in je herinneringen kijken. Maar ik denk dat je vriendin bijna terug is, want je word weer wazig.' zegt hij met een mysterieuze glimlach. Ik schud mijn hoofd. Hopelijk heeft hij gelijk. Mee dat ik dat denk komen Hunter en Luna terug in hun wolvenvorm. Als ze terug veranderen zie ik meteen dat er wat is. Ik ren naar haar toe en vergeet de rest totaal.

'Luna gaat het wel?' vraag ik bezorgd. Ze knikt.

'Ik vertel het je straks wel. Nu moeten we eerst een plek zoeken voor ons nieuwe huis, want we mogen blijven.' Ik sla mijn armen blij om haar heen.

'Luna dat is geweldig!'

'Eden stapt onzeker naar voren. 'En ik dan?' vraagt hij verlegen. 'Jij mag ook mee zolang we maar op je letten.' zegt Luna vrolijk.

'Al hoopt Jackson wel dat je of op den duur bij de Millers gaat wonen of op jezelf. Hij heeft het niet zo op bloedzuigers.' voegt Hunter er nonchalant aan toe. Ik kijk naar Eden en zie dat hij door zijn knieën zakt. Die woorden doen hem duidelijk pijn.

Opeens heb ik zin om Hunter een tik tegen zijn achterhoofd te geven. Dan hoor ik opeens een 'Au!' En zie dat Olivia me voor was.

'Sorry hoor, ik zeg alleen wat Jackson vind.' mompelt Hunter.

'Dat had je dan wel wat beter kunnen brengen broer. Die arme Eden is helemaal van streek. Hij mag zo lang blijven als hij wil. Als Jackson ziet dat Eden niks doet zal hij er vast geen probleem van maken.' zegt Luna geïrriteerd, terwijl ze Eden probeert te kalmeren.

'En je vond ons een apart gezin.' Zegt de brons blonde vampier grinnikend. Geïrriteerd kijk ik hem aan.

'Dit gaat nog wat worden.' zeg ik hoofdschuddend tegen mijn zusje. Ze knikt en loopt naar Eden toe om Luna te helpen. We gaan een nieuwe toekomst te gemoed, maar voor hoelang is die veilig?