The Indian Wolf Girl

Het begin - Luna

Ik ren door de bossen, dit keer niet als wolf maar als mens. Ik vind het heerlijk, deze vrijheid en de natuur om me heen. Maar wat het beste is dat de dieren nu niet bang voor me zijn. Normaal vluchten alle dieren voor me als ik weg ga in wolvenvorm omdat ik veel groter en sterker ben dan een normale wolf. Dat is ook de enige reden dat ik alleen weg mag.

Maar ik ben 16 nu, dus ik kan nu best als mens weg gaan. Wat kan er mis gaan? Ik kan altijd nog veranderen en ik heb mijn krachten ook nog. Mijn krachten is een van de belangrijkste redenen dat mijn dorp me zo goed wil beschermen. Ik ben bijzonder. Zelf hoef ik er eigenlijk weinig voor te doen. Ik heb geen training nodig en ook geen hulp.

Plots voel en hoor ik de angst van de dieren om me heen. Er moet wat aan de hand zijn! Snel klim ik een boom in en kijk om me heen. Niks te zien. Ik doe mijn ogen dicht en luister. Voetstappen! Maar niet van mijn volk. Ze zijn veel harder en minder elegant. Wat is dit? Er zijn nog nooit andere mensen of weerwolven geweest. Wel vampiers, maar die hadden we al snel weg gejaagd. Ik moet het dorp waarschuwen!

Behendig spring ik op de grond en begin te rennen, richting mijn dorp. Plots word ik vast gegrepen en op de grond gegooid. 'Ik heb er eentje en ze is nog mooi ook.' roept de man bovenop me. Er komen nog meer mannen aanlopen. Op dit moment wil ik graag mijn krachten gebruiken en ze omver blazen, maar ik bedenk me. Dan zullen ze me alleen maar meer willen vangen en komt de rest in gevaar. Ik mag mijn volk en mijn familie niet in gevaar brengen.

De anderen mannen komen bij me aan en ik laat me zonder tegen stribbelen vast binden. 'Goed gedaan en je hebt gelijk ze is inderdaad mooi, misschien kunnen we haar wel gebruiken voor ons plezier.' zegt een van de mannen. Ik weet niet wat hij daarmee bedoeld, maar hou wijs mijn mond.
'Kom op, neem haar mee, we gaan. Ik heb genoeg van al die wolven!' roept dezelfde man en pakt het uiteinde van het touw om mijn polsen vast. Hij begin te lopen en ik loop 'braaf' achter hem aan. Hij loopt naar een schip toe en de rest volgt hem. Iedereen gaat aan boord en ik word een kamer in geduwd.
'Eerst is het mijn beurt, daarna mogen jullie.' roept de man van achter de deur. Wat bedoelt hij toch? Plots werd de deur open gerukt. De man stap de kamer in en sleurt me naar een bed. Hij bind me vast en doet de deur op slot.

'Zo, schatje nu ben je helemaal van mij.' Ik begin te grommen. Hoe durft hij?! Ik ben niet van hem! Ik ben van helemaal niemand! Hij begint aan mijn jurkje te trekken. Ik begin nog harder te grommen. Nu ben ik pas echt woest! Hij heeft het recht niet om aan me te zitten! In mijn woede trek ik de touwen los en gooi hem van me af. Hij komt hard op de grond terecht en kijkt me verbaast aan. Ik hang dreigend boven hem.
'Hoe durf je me aan te raken!' snauw ik en spuug in zijn gezicht. Bang kijkt hij me aan en begint te piepen en te schreeuwen. Normaal zou ik medelijden met hem hebben, maar nu niet. Hij verdient het om bang te zijn!

Opeens wordt de deur ingetrapt en komen er mannen binnenstormen die me mee trekken. Ik word in een kooi gegooid en de mannen lopen weer weg. Mooi zo, als ze nog iets proberen vermoord ik ze! Na een tijdje word ik weer rustig en komt de man van net voor mijn kooi staan. 'Luister, ik heb je onderschat en ik wil een deal sluiten. Sluit je bij ons aan en we zullen je goed behandelen en ook niet aanraken.' zegt hij rustig.
‘En als ik dat niet doe?' vraag ik boos.
'Dan zal je worden verkocht of vermoord.' Ik zucht.

Eigenlijk wil ik geen van beide. Maar als ik hier blijf kan ik mijn volk tenminste beschermen. 'Deal! Maar ik wil een eigen kamer.' De man knikt en steekt zijn hand uit. Ik kijk raar er naar. Wat wil hij nu van mij? Hij zucht.
'Ik heet Kit, ik ben de baas hier. Wat is jouw naam?' vraagt hij nieuwsgierig. Wat is een baas?
'Luna.' zeg ik zachtjes. Kit knik en loopt weg.

Na een paar uur komt hij terug en zegt dat ik hem moet volgen. Samen lopen we naar boven en ik kom op het dek. Hij loopt naar de overkant en doet een deur open. Er staat een bed, een bureau en een kast in. Kit geeft me een sleutel.
'Morgen begin je. Je zal moeten schoonmaken, gevangenen verzorgen en eten brengen. Ook moet je soms met ons mee om nieuwe gevangenen te zoeken.' zegt hij kortaf en loopt dan weg. Ik zucht en laat me op bed vallen. Het is dat mijn moeder heeft verteld hoe dit soort spullen eruitzien anders wist ik niet eens wat of waar ze voor zijn. Hoe ga ik dit ooit overleven?