Luna? - Yuka

104 10 2
                                    

Ik was zo blij Luna weer te zien! Zo blij! Maar... Het was wel mijn eigen vader en moeder waar ik tegen ging vechten... Ik had zelf ook al wel bedacht dat een omweg ze niet zou weerhouden van het verwoesten van dit volk, ze hadden immers Olivia en mij van hen "afgepakt" zoals ze dat hoogstwaarschijnlijk zagen. Ik geef een kus op Luna's voorhoofd en loop de tent uit. Het is nog erg stil, nog niemand zit rond het kampvuur en de mensen die al voor het eten hadden moeten zorgen zijn ook nog niet op. Misschien moet ik dan maar wat klaarmaken? Ik loop naar de kooktent en begin met het kijken naar de voorraad.

Als ik weet wat ik nodig heb verander ik in een wolf en ren ik naar de plekken waar ik het voedsel kan vinden tot... Ik kijk naar een huilende Sara die op een boomstronk zit. Ik verander terug en kijk haar meelevend aan. Zou ik? Maar voor ik iets kan zeggen heeft ze me al gezien. 'Y...Yuka.' stamelt ze. Ik loop naar haar toe en ga naast haar op de boomstronk zitten.

'Het spi...'

'Waarom heb je me verlaten?!' onderbreekt ze me overstuur. Ik kijk haar alleen maar aan. Sara is me heel dierbaar, ze is, ze is als een tweede zusje voor me, al weet ik niet goed waar dat gevoel vandaan komt. Ik sla een arm om haar heen en ze laat tranen op mijn shirt lopen.

'Ik, het is...' Ik stop mijn zin, misschien was het beter niets te zeggen. Ze kijkt me nu verward aan en ik veeg de tranen van haar wangen. Ze glimlacht flauwtjes naar me en ik sta op. Een glimlach op haar gezicht was het enige wat ik even wilde zien, het leek me bovendien niet erg slim bij Sara te zijn.

'Ga je.. Je al?' stamelt ze betreurd. Ik knik.

'Vertel alsjeblieft niet dat je me gezien hebt.' zeg ik en met die woorden verander ik in een wolf en ren terug naar het dorp.

Als ik daar aankom zijn de "koks" ook wakker en nemen ze het van me over. Ik loop terug naar de tent van Luna en mij en sluip voorzichtig de kamer in. 'Luna?' fluister ik, terwijl ik het tentdoek voor de slaapcabine iets opzij duw. Ik kijk in twee kwade ogen zoals ik ze nog nooit heb gezien.

'Luna?' zeg ik nu op normale toon en deins achteruit.

The Indian Wolf GirlWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu