That Nerd Is A Brat

CHAPTER 8

Chapter 8:
Detention Room

Zaya's POV

Hanggang sa matapos ang klase at ngayong naglalakad na kami papunta sa detentiion room ay ako pa rin ang sinisisi niya. Like, duh? Kung hindi siya nagpasa ng kung anong papel, hindi sana mangyayari 'to.

"Kung sumagot  ka na lang sana agad ng oo sa ginawa kong excuse, hindi ako mapupunta dito."

"Bakit? Sinabi ko bang magbigay ka sakin ng papel? Tsaka ano yung sinulat mo? No way. I will never do that." He's really unbelievable. Sinulat niya sa papel kanina na may dapat daw akong gawin o dapat sundin ko yung iuutos niya para hindi niya sabihin yung ginawa ko kaninang umaga. As if naman na mamamatay ako kapag sinabi niya yon sa iba, di ba?

"Okay, if you didn't come, you already know what will happen." Parang may pagbabanta niya pa niyang sabi pagpasok namin sa detention room.

"Don't talk to me." Sabi ko na lang para matigil na ang walang kwentang usapan naming dalawa. Tsaka tatawagan ko pa si Paris.

I dialed his number. Sana naman ay sumagot na siya ngayon. After three rings, finally, he picked it up.

"Hello?"

"Babe, I'm sorry. Hindi ko nasagot yung tawag mo. Busy kasi tsaka kinausap ako ni coach." Sabi niya. Napatango-tango ako. He sounds sincere. And yeah, I trust him.

"Sana hindi mo 'ko pinatayan." Nagrereklamo kong sabi. Hindi pa rin ako maka-move on sa nangyari kanina. Bwisit pa 'tong lalaking kasama ko.

"I'm sorry. Where are you? Are you still in your school? Susunduin kita." Napangiti ako. Alam niya talaga kung paano babawi.

"Yeah, nasa school pa 'ko."

"I'll be there. Wait for me." Then he ended the call.

"Paris!" That's too late. Napatay niya na talaga yung tawag. Low battery na rin ang cellphone ko. Gosh, paghihintayin ko pa siya. Ilang minuto pa lang kami dito. We still have forty five minutes.

"Paris again, huh?" Napalingon ako sa nagsalita. "Don't tell me, your hallucinating? Malala na 'yan."

"Mas malala ka. Wag ka ngang bigla-bigla na lang na nagsasalita."

"Nerds are all hopeless romantic."

Minutes passed by at konting-konti na lang ay masasapak ko na 'tong kasama ko. Ang tagal naman kaming palabasin. Anong oras na ba?

"Hoy, anong oras na?" Tanong ko. Baka sakaling may pakinabang naman siya.

"Oras na para mawala ka sa paningin ko, nerdy." Tss. Wala talagang kwenta. Maya-maya ay biglang namatay ang ilaw dito sa loob ng detention room. It's too dark. I can't see a thing. Akala ko ay mabilis lang na babalik ang ilaw pero ilang minuto na ang lumipas ay wala pa rin.

"Hoy, nasaan ka?" I asked. Hindi ko kasi siya makita at hindi rin siya nagsasalita.

"Hey, answer me." Hindi naman ako takot sa dilim. Natatakot ako dahil pakiramdam ko ay wala na akong kasama. Iniwan na yata ako ni jerk. Kinuha ko ang cellphone sa bulsa ko at sinubukan kung gagana pa. Pero mukhang minamalas talaga ako ngayong araw.

Tumayo ako at mabagal na naglakad. Wala talaga akong makita dahil sa sobrang dilim. Ang alam ko ay wala namang kanto ang detention room kaya mabilis ko lang na mahahanap ang pinto. Bahagya kong tinaas ang braso ko at nangangapa. Ano ba kasing nangyari? Brownout? Napasigaw ako dahil may natapakan akong kung ano at nadulas. Napapikit ako at naghintay lang sa pagbagsak.

"Shit." Akala ko ay nawala na ang jerk na kasama ko. I think I just broke my ankle. And what is this? May nadaganan ako? And I also felt something on my lips. I don't know what is it but it's soft.

Napapikit na lang ako dahil sa biglang may tumamang ilaw sa mukha ko. Maya-maya ay dumilat din ako at tinignan ang nasa harap ko. Sabay na nanlaki ang mga mata namin ng kaharap ko. Walang iba kundi si jerk.

My lips is on his... The soft thing on my lips is his...

Napabalikwas ako dahil sa isang reyalisasyon at napaupo sa gilid. What the heck?!

Did we just... Kissed?

"Akala ko hindi ka na aalis. Masyado kang nasarapan sa labi ko." Aniya habang nakatapat sa akin ang ilaw ng flashlight kaya iniharang ko ang isa kong kamay mula rito.

"S-Shut up. Kung hindi ka nakaharang, hindi ako madudulas!" Reklamo ko. Bakit ba sobrang malas ko ngayong araw?

"Bigla-bigla ka na lang kasing nanghahawak. Malay ko bang nasa likod kita."

"Malay ko bang nasa harap kita." Ilang saglit ay natahimik kami.

"Stand. I don't want to see that. Well, it's not worth seeing actually." Napataas ang kilay ko sa pinagsasabi niya. Kaya bumaba ang tingin ko sa hita. Aish... Hindi nakaayos ang palda ko at bahagya itong nakatiklop pataas kaya mas nakikita ang hita ko. Inayos ko naman ito agad at saka nag-angat ng tingin sa kaniya.

"Pervert." Mahina kong sabi at sinubukang tumayo. Pero napapikit na lang ako dahil sa sakit ng paa ko at naupong muli sa malamig na sahig. Kasalanan niya 'to eh!

"What's wrong with you?" He inquired but I ignored it. Baka pagtripan niya pa ako kapag nalaman niyang may masakit sakin.

"Pwede ba, wag mo itapat sa mukha ko yung flashlight? Ang sakit sa mata." Wala bang common sense ang taong 'to? Sinubukan ko ulit ang tumayo pero hindi ko talaga kaya. Kumikirot ang paa ko dahil sa sakit. At kapag nagagalaw ko ito ay mas lalong sumasakit. "Anong oras na ba?"

"It's six o'clock in the evening."

"What?! It has been two hours! Bakit hindi pa nila tayo pinapalabas?"

"I don't know." Tamad nitong sagot at naglakad papunta sa pinto. Mabuti naman at nakakakita na ako kahit papano. Salamat sa cellphone niya. He turn the doorknob on but it's not opening.

"Why is it not opening?"

"It's so obvious, nerdy. We're locked in here. The school is already closed."

"What?!" Si Paris. Kanina pa 'yon naghihintay sigurado. At bakit naka-lock kami dito? Hindi ba nila alam na may mga tao pa dito sa loob? Or is this part of the damn punishment?

"Tanga ka ba o bingi?" Napairap na lang ako sa ere.

"Neither. Why don't you use your phone and call someone?" Siya pala yung tanga eh. Kung kanina pa siya tumawag, eh di sana may papunta na dito para buksan yung pinto. Maya-maya ay bigla na namang dumilim dahil nawala yung ilaw. "Buksan mo nga 'yan. Nakikita mo nang madilim tapos papatayin mo pa."

"I didn't turned it off. Low bat na kaya namatay."

Napahilamos na lang ako sa mukha ko. What's with this day? Why am I so unlucky? Firstly, I got humiliated and this jerk is making fun of me. Secondly, he's blackmailing me. Thirdly, our lecturer caught us exchanging stupid papers with nonsense content and gave us a punishment. Fourthly, I got detention and now I'm locked in this freaking room with this jerk. Fifthly, we can't even ask someone to help us because of our damn phones. Sixthly, I slipped and got my ankle injured. And... I can't believe that I kissed this guy. It's not intentional, okay. And lastly, it seems like we're stuck in here. We're going to spend the night here in this detention room. How unfortunate, huh?

What am I going to do?