15.BÖLÜM

725 145 17
                                    

🖤🔥🖤

Bu ses çok korkutucuydu. İlk kez bu kadar yakınımdaydı hemde. Adam elindeki silahı bana dikti.

Adam:şşşşş bu kez havaya değil kafana sıkarım.

Korkudan yaralarım sızlıyordu. Ne yapacaktım şimdi? O adımı kazanacaktım. Gözümden yaşlar süzülüyordu. Korkum tavan yapmıştı. Bedenum buz tutmuştu. Allahım ne kadar büyük günah uşledim de bu acıları çekiyorum. Ben bir karıncayı bile incitmezdim ki.

Ne yapıcam ne? Düşünmeye çalışıyordum. Ama korku  herşeyi berbat ediyordu. Bir yol bulamıyordum. Bana doğru yaklaştığında bir adım geri adım attım.

Adam:ikincisi kafana denk gelir!

Adımımı tuttum. Tam dibime yaklaştığında kalbim patlayacak gibi oldu. Yaklaşıp boynuma öpücük bıraktı. İğrenmiştim vücudumdan.

Gözüyle arabaya işareti yapmıştı. Yapacak yine bir şey yok. Yine çaresizim yine yine!
Kendime kızıyordum. Arabaya bindim ve adamın bakışlarını gözetledim.

Bu kadar kolay olmasını düşünmüyordu heralde. Elinde sonunda sonuç aynı oluyordu zaten. Uyum sağlamaya çalışıyordum. Adamda arabaya bindiğinde arabayı çalıştı.

⏰⏰⏰

Bir süre sonra araba yavaşlamıştı. Yakıtı bitmişti ilerdeki yakıt istasyonuna girdik. Burası çok büyüktü. Çok güzeldi. Gezip görmeyene tabi...

Adam:uslu dur canın yanar!

Fırsat bu fırsat demeye Bile şansım olmamıştı. O pis adı kazanmayı düşünmüyordum. Son nefesim olsa bile asla! 

Adam markete girmişti. Arabayıda kilitkemeyi unutmamıştı tabi. Çalışanlara desemmi acaba.
Hee tabi sonra senin yüzünden o adamda ölsün.

Aklıma telefonum geldi. Param parçaydı ama yine işime yarardı. Hemen abimi aradım.
Bir iki kez çaldı. Tam kapanacakken açıtı.

Ali:ne var?!

Ben:a.aabii

Ali:ne ne bağırıyon

Ben:abi biri kaçırdı beni yardım et.

Ali:zenginmi?

Şok olmuştum soruya. Adamın zenginliği ne alaka şimdi. Abimin vardır bi  bildiği. Adamın arabadı vardı üste başıda iyiydi. Kumarda oynamıştı. Zengindi galiba.

Ben:e.evet galiba ab...

Ali:bana bak ucuz tuttma kendini. Parayıda kuruşuna kuruş getiriyon. Uzatma elifi düşün!

Telefonu yüzüme kapatmıştı. Beni ölüme terk etmişti. Düşündüğü tek şey PARA

Bıktım bu paradan. Ne yapıcaktım. Allahım yardım et. Soktan halaa çıkamamıştım. Ölümden bile kötüydü abimin beni terk ettiği durum. Kapımın açılmasıyla elimdeki telefonun çekilmesi bir oldu.

Olamaz. Görmüştü. Ters ters baktı önce sonra telefonumu cebine koydu. Çalışana borcunu ödeyip  arabaya bindi.

⏰⏰⏰⏰

Sessizce yolu izliyordum. Aynasını açtı ve telefonumu dışarı attı. Ne?! Telefonuuum.
Bir şey diyemedim. Beni burda gebertirdi.

Adam:şşş sabret bebeğim az kaldı.

Ne?!  Az kalmış gideceğimiz yere. Ne yapacaksan bir an önce işe geç eda hadi çalış beynim. ..........BULDUM.

Adamın bir eli direksiyondayken diyer eli kalçamdaydı. Bu iğrençti. Planımı uygulamanın zamanıydı. Elimi adamın eline koydum. Adam önce elime sonra gözüme baktı.

 ESERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin