72.BÖLÜM

314 30 4
                                    

🖤🔥🖤

İçeri girecekken beynimle kalbim savaşa girmişti.

Bir süre onların çatışmalarını dinlemiştim. Sonra da beynimi dinlemiştim.

Sinirli adımlarla salina inmiştim. Neden bu kadar sinirliydim ki.

O ağladığı an yanında olamadığım için mi. Derin nefes alıp mutfağa girmiştim.

İçki şisesini ve bir bardak alıp salona geçmiştim. Elimdekileri koltuğun yanındaki masaya bırakıp diğer masanın üzerindeki kitaba dikkatimi verdim.

Neydi bu kitap. Kitaba yaklaşıp elime alıp koltuğa oturmuştum. 

İçkimden bardağa doldurup kafaya diktikten sonra kitaba bakmıştım.

Bazı sorular çözülmüştü ama bir konunun soruları boş kalmıştı.

Bunun için mi inmişti aşağıya. Bardaöıma içki doldurup tekrar kafaya diktikten sonra kitaptaki soruları çözmeye başlamıştım.

İçki insanları sarhoş yapardı ama ben asla sarhoş olmazdım. Tutmazdı beni.

Kitaptaki soruların cevabını konuyu anlatacak şekilde cevabını yazıyordum.

Nerden çıkmıştı bu bilmiyorum ama yapmak istemiştim.

Konuyu anlamamıştı galiba. Bakar öğrenirdi işte. Yanıma yaklaşmazdı hem boşuna.

Ben de devrelerimi düzene sokardım bu arada. Kitaptaki sorular bittiğinde kitabı aldığım yere bırakmıştım.

Saate baktığımda bir kaç saat sonra gün doğacak kadar geçti.

Uykum gelmeye başlamıştı. Yavaş adımlarla odama çıkmıştım. Odasından ses gelmiyordu.

Uyuyor olmalıydı. Bakmak istemiştim. Ama beynim izin vermemişti.

Seni ihmal ettim beynim. Artık seni dinleyeceği. Odama girip kendimi yatağa atmıştım.

Çok uğraşmadan uykuya dalmıştım anında.

Yüzüme vuran ışıkla uyanmıştım. Çok yorgundum.  Fiziksel olarak. 

Ruhum hala enerjikti. Ne de olsa uğraşılması gereken bir süre düşmanlarım vardı.

Saate baktığımda saat bire geliyordu. Yavaş adımlarla kalkıp banyoya girmiştim.

Duş aldıktan sonra siyah şifon pantolonumu üzerine de siyah gömleğimi alıp giyindiğimde elime ceketimi alıp salona inmiştim.

Hizmetçiler masayı kurmuşlarsı. O nerdeydi. Okula gitmiştir. Bu saate kadar evde kalacak değil ya .

Efe için evde kaliyim bi gün bakayım ne yapıyor neye ihtiyacı var yorgunmu solgunmu...

Ben:alper

Seslenmemle alper hemen yanıma gelmişti.

Alper:söyle abi

Ben: kızı götürdünüz mü okula

 ESERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin