ESER

101.BÖLÜM

🖤🔥🖤

-EDA-

Karakoldan salmışlardı. Çok şaşırmıştım. Şansın böylesi işte.

Bir süre sonra deniz arabayı evimizin önünde durdurmuştu.

Arkamızdan furkan ve emre de gelmişti. Arabadan inip eve geçmiştik.

Furkan:yenge yalnız kamera kayıtlarına baktık çok güzel toslamışın adama. Hem suçlu hem güçlü

Deniz:lan adama bir küfür ediyo bir vuruyo. Yok eda kayboldu o an

Hülya:o an değil. Temelli kayboldu eski eda. Eeee efe karanın eseri.

Hepimiz kahkaha atmaya başlamıştık. Efe nerdeydi.

Yani ona nasıl anlatacaktım.
Odasına bakayım. Odasına çıkıp kapısını yavaşca aralamıştım.

Mışıl mışıl uyuyordu. Biraz alıştırma yapalım kızamasın.

Yanına yaklaşıp yanına oturmuştum. Çok masum gözüküyordu.

Çok tatlı uyuyordu. O yanaklarını sıkarım geliyordu.

Yüzümü yaklaştırıp boynunu öpmüştüm. Odadan çıkıp aşağıya inmiştim.

Bunları çıkarmam lazımdı evden.
Yani efeyi kızdırmadan anlatmam için olayı birazcık minnacık oyun oynamam gerekiyordu.

Ben:ben uyuyacağım çocuklar siz de idterseniz gelin birlikte uyuyalım.

Elif bana pis pis bakmaya başlamıştı bile. Yaa o beni satarken iyiydi ya.

Furkan:bu da eda yolu kovmaca

Deniz:yani efeninkinden daha güzel

Hülya:allah yardımcın olsun edacım. Alıştıra alıştıra.

Gülümsediğimde hepsi çıkmışlardı. Yavaş adımlarla tekrar efenin yanına çıkmıştım.

Yanına oturup kulağının arkasını öpmüştüm. Bir yandan da parmaklarımı sakallarında gezdiriyordum.

Gözlerini açtığında gülümsemiştim. Dorulup sırtını yatağın başına uasladığında belimden tutup kendine çekmişti beni.

Kucağına oturup kollarımı boynuna sarmıştım. Şimdi.  Alıştıra alıştıra.

Ben:aşkııım

Efe:aşkıım?

Ben:sana bir şey diyeceğim ama kızmak yok

Kaşlarını çatıp bana bakmıştı. Eyvah. Anlamışmıydı. İçten içten derin derin nefesler alıyordum.

Efe: de bakalım

Ben:kızmak yok. Söz ver

Burnumu öpüp söz vermişti.