52.BÖLÜM

427 72 9
                                    

🖤🔥🖤

Biraz ilerisinde mehmet kozoğlu vardı. Onu görmesi an meselesindi.

Mehmet kozoğlunun burda ne işi vardı. Kızını tanıyormuydu

Eğer onu görseydi büyük kıyamet kopardı. Ben onu vermezdim. O da almadan durmazdı.

Bu yüzden onu görmemesi ve benim olduğunu bilmemesi lazımdı.

Eğer mehmet kozoğlu gerçekten geri döndüyse birde kaybedecek bir şeyi yoksa gerçekten tehlikelidir.

Korkum ondan değil benim olana göz dikmesiydi. Bense benim olanı paylaşmayı sevnezdim.

Elimle adamlara durmalarını işaret etmiştim. Yavaşca ona yaklaşmıştım.

Mehmet kozoğlu telefonla konuşuyordu ama başını dönse görecekti.

Ani hareketle elimle ağzını kapatmıştım. Çabalamaya başladığında başını yüzüme döndürmüştüm.

Ben olduğumu anladığında daha da çabalamaya başlamıştı.

Bir elimle iki elini tutmuşken diğer elimle de ağzını kapatmıştım.

Mehmet kozoğludan biraz uzaklaştıktan sonra ağzını açmıştım.

Eda: bırak beni...

Sert olmamaya özen göstererek tokat vurmuştum yüzüne.

Ama galiba başarılı olmamıştım . Çünkü elim sertti. Gözünden yaş akmaya başlamıştı bile.

Bileğinden tutup sürüklemeye başladım. Yürümek istemiyordu. Bunu umursamadan ilerliyordum.

Ayağını yere vurduğunda durmuştu. Bileğinden daha sert sıkıp ilerlemeye başladım.

Eda:BIRAK!!!

Beklenmedik hareketti bu. Sinirli bakışlarla bana bakıyordu.

Eda:istemiyorum seni bırak beni!

Ben:kes sesini

Dişlerimi sıkarak adeta tıslamıştım. Amacım bir an burdan uzaklaşmaktı.

Mehmet kozoğlu bu diyarda tek dikkat ettiğim kişiydi. Bileğinden tutup sürüklemeye başlayacaktım ki.

Minicik bileği elimin arasından yağ gibi kayıp çıktı. Serbest kalmasıyla koşması bir olmuştu.

Belimden çıkardığım silahı havaya tutup ateş etmiştim.

Silah sesiyle durmuştu. Silahı ona doğru  tuttuğunda ellerini hafifçe teslim olduğunu ifade edicek şekilde kaldırmıştı.

Koşar adımla ona yaklaşıp bileğinden tutarak arabaya sürüklemiştim.

İçeri itip kapıı da kapattıktan sonra elimi kaldırıp döndürmüştüm.

Adamlar anlamıştı ki arabalara bindiler. Ben de arabaya oturduğumda mehmet kozoğlunun adamları ellerinde silahla etrafı dolanıyorlardı.

 ESERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin