105.BÖLÜM

245 25 22
                                    

🖤🔥🖤

-EDA-

Tüm hayatım alt üst olmuştu. Sevdiğim dostum. Arkamdan iş veririr.

Yabancılar onlar anladım. Ya babam. Babam ya babam öz. Kanı kanım canı canım. Babam.

Canım çok yanmıştı. Ama kararlıydım. Ona dönmeyecektim.

Benimle oyun oynamış. İntikamımı alacaktım. İntikam.

Bir haftadır yanıyordum. Şimdi ise intikam ateşinde yanacaktım.

Bir iki güne düğünleriymiş. Gidecektim o düğüne. Hemde her kesten güzel bir şekilde.

Odamdan çıkıp salona inmiştim.

Ben:günaydın abim

Atalay:günaydın sümüklü

4 gün önce....

Şuanlık yurtta kalıyordum. Melis abla izin vermişti kalmama.

Ne kadar ne olduğunu sorsa da anlatmamıştım. Üç gün oluyordu burda kalamam.

Aklıma burası gelmişti o gün otpbüsten indiğimde.

Şuan sahil kenarındaydım. Çok dolmuştum. Ağlamaya ihtiyacım vardı.

Keşke abim yanımda olsaydı. En azından onun kollarında ağlardım. Abim. Öz.

Nerdesinse gel abimmm

Başımı kaldırdığımda bir yabancı bana bakıyordu.

Atalay:ağlamak yakışıyor mu senin gibi güçlü bir kadına.

Kaşlarımı çatmıştım. Tam sert bir cevap verecektim ki aklıma efe gelmişti. Ona benzememeliydim.

Ben: canımı yakıyorlar ama

Atalay:bilmiyorum ama sana ısınasım geldi

Diyip yanıma oturmuştu.

Atalay:ben atalay bozkurt.

Ben:eda kızıl

Atalay:kaç yaşındasın

Ben:20

Atalay:biliyormusun benim bir kız kardeşim varmış. Hatta o da bu yıl 20 olcakmış

Ben:ne garip benim de abim kayıpmış küçüklükten

Atalay:gel sen bana kardeş ben sana abi olayım çünkü kardeşimi bulmam imkansız ve katdeşime çok ihtiyacım var.

Derin nefes almıştım. Haklydı. Abim belki asla beni bulmayacaktı.

Belki benim varlığımı bile bilmiyordur.  Mutlu huzurlu ailesi vardır. Bana ihyiyacı yoktur.

Ben:tamam. O zamna sana abi diye sarıla bilirmiyim

Atalay:ağlamak yok sümüklü

 ESERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin