ESER

90.BÖLÜM

🖤🔥🖤

Ben:efeeeee

Bakışları hemen bulmuştu beni. Enfişelendiği her halinden belliydi.

Efe:ne oldu iyi misin

Ben:iyi iyim ben de ama elif gelcekti bu gün ben nasıl çıkarım onun karşısına böyle gelme desek anlar bir şey olduğunu.

Efe:off bende bir şey oldu sandım. Elif kendi istemedi. Emreyle geziye çıkcakalarmış onlar sonra gelirim ablama dedi.

Ben:ha öylemi. O zaman yazıyım bari özlemiştir beni. Ben de onu özledim tabi.

Efe: yazma ya onlar şimdi eğleniyorlarsır kızı drama sokma

Kaşlarımı çatıp bakmıştım.

Ben:sen bana duygusal mı demeye çalışıyorsun.

Efe:yooo. Acıktım ben hadi yemek yiyelim.

Ben:tamam.

2 hafta sonra...

Gözlerimi açtığımda güneşin ışığı her yeri kaplamıştı.

Kış olmasına rağmen hava güzel geçiyordu. Yaralarımda iyileşmişti artık.

Efe yanıma yaklaşmamakta kendine yemin etmişti galiba.

İyileşmem için kendine sınır koymuştu. Şimdi de iyileşmiştim.

Bu akşam yanımda yatacakmış. Öyle demişti. Çok uzak kalmışmış beyfendi.

Bu süreç sayesinde içimdeki şoku falan atmıştım. Tam eda olmuştum yani.

Şaşkınlıklarımı falan bırakmıştım. Anlamıştım artık benimdi o kara gözlü adam.

Yataktan kalkıp banyoya girmiştim. Ayağımdaki iz geçmişti ama karnımdaki iz hala azcık vardı.

Yüzümü yıkadıktan sonra odama geri dönmüştüm. Yüzümü kurulayıp kıyafet dolabıma yaklaşmıştım.

Bu gün güzel hissediyordum. Siyah kot pantolon alıp üzerine de  kırmızı göbeği açık kazak almıştım.

Üzerimi giyinip saçlarımı taramıştım. Hafif makyaz sonrası odamdan çıkmıştım.

Saate baktığımda saat 9 olmuştu. Efenin odasına gordiğimde hala uyuyordu.

Çok yorulmuştu. Çok yormuştum. Yanına oturup açık olan sırtında parmaklarımı gezdirmeye başlamıştım.

Tüyleri diken diken olmuştu ama bozuntuya vermiyordu.

Yazıktır diyip elimi çekmiştim. Saçlarıyla oynamaya başlamıştım.

Arkası dönüktü bana ve bu da canımı sıkıyordu. Yatağın diğer tarafına geçip oturmuştum.

Sakallarıyla oynamaya başlamışrım. Kalkmasını istoyordum. Elife gidecektik.