Çok sert bir şeye çarpmıştım. Arkamı döndüğümde sesim kısılmıştı. Yakalanmıştım. Olamaz. Güvenliklerden biriydi bu. Ama en güçlülülerinden. Adamın kadı vardı.
Bir an için o bardaki adam buldu beni diye sandım. O bela ayrı konu. Şimdi bununla uğraşmam gerek.
Güvenlik:sende kimsin ne arıyorsun burda?
İlk başta kaçmayı düşündüm. Ama bu ayakla mümkün değildi bu. Aklıma güzel bir fikir gelmişti. Ya bu yurdun öğrencisiysem?
Ben:şey ben yurttan kaçmayı yani biraz hava almayı düşündüm.
Güvenlik:olmaz çıkamazsın bir yere. Şimdi benle geliyorsun. Müdüre gidiyoruz.
Ben:abim söz valla yeminle bir daha kaçmaya çalışmam. Bırak odama gideyim. Lütfeeeen yalvarırııım.
⏰⏰⏰⏰
Adama çok yalvarmıştım. İşe yaramıştı ama. Şuan kızlar odadına doğru yürüyordum. Odaya girdiğimde gözüm elifimi aradı. İşte orda. Sessiz haraketkerle ona yaklaştım.
Yanağına bir öpücük kondurdum. Buz gibiydi. Çok tuhafıma geldi. Yan üste yatıyordu. Yüzünü çevirip baktım. Donmuştum.
Her yeri kan içimdeydi. Ne ? Ne olmuş ona? Nasıl??????
Bağırıyordum. Kendimi kaybediyordum. Elifim diye bağırıyordum...
⏰⏰⏰⏰⏰
Gözümü açmakta zorlanıyordum. Tuhaf bir koku vardı. İlaç kokuyordu. Hastanedeydim galiba. Allahım nolur kabus olsun.
Lütfen. Elifime bir şey olmasııın. Kabus olsuun.
Gözlerimi zorla açtım. Olamaz. Hastanedeydim. Gercekmiydi yani yaşananlar.
Elifim........Göz yaşlarımı tutamıyordum. Kolumdaki serumlara baktım. Acaba bunlarla intihar edilirmi. O yoksa ben niye kaliyim bu hayatta...
İçeri giren hemşire bozdu intihar hayallerimi.
Hemşire:kendini nasıl hissediyorsun?
Ben:elifim nerde?
Hemşire:elif?
Demek hastaneye bile getirmemişler. Direk gömmüşler. Eliiif.
Haykıra haykıra ağlıyordum.
Elifim diye ağlııyordum. Kararmaya başlıyordu her yer. Bende çok uzatmadım. Elifimi benden alan bu hayatı lanetliyorum....
⏰⏰⏰⏰
Gözlerimi açtığımda halaa bu cehennemdeydim. Her şeye katlandım. Ama buna katlanamam. Bende yanına gelicem elifim sana yemin ederim. Göz yaşlarım süzülürken kapıdan içeri abim girdi. Korkum vardı.
Ama eskisi kadar umrumda değildi. Ona neden katlaniyim artık. Kaçışım yok ama sonum olur. Düşüncelerimden ayrılmama abimin sertliği sebep oldu.
Ali: seni seni.. konuşcaz senle!
Tabi. Bişey yapamazdı. Hastane burası. Hayat boş geliyordu aslında. Ben senin için çırpınırken.......
İçeri giren kişi gözlerimdeki yeni kuruyan yaşın tekrar akmasına sebep olmuştu. Daha şiddetli. Elifim. Elifti bu
'Elif?'
Elif:ablaaam.
Koşarak yanıma geldi ve sım sıkı sarıldı bana.
Elif:ablam ne zaman geldin? Nadıl olfu bu yaralar? İyimisin? Çok özlefim seni. Abla konuşsana
Gerçekten elifmiydi bu? Çok özlemişim onu. Dokunsam kaybolur mu? Çok gerçekci duruyor ama şuan. Ya olanlar? Ne oluyor şuan?
Elif:abla
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ESER
Teen Fiction"Senden...senden nefret ediyorum anladın mı" Diye haykırdım. Nefret ediyordum ondan ölesiye hemde Ama nerden bile bilirdiki hayatın süprizlerle dolu olduğunu. Dost dersin düşman çıkar düşman bellersin kalkar dost olur. Düşmem der düşer şaşman der şa...
