ESER

19.BÖLÜM

🖤🔥🖤

Lokantanın önündeydim. Ama yolun karşısında. Biraz geri adım atmıştım. Gözüme beyaz bir araba çarpmıştı. Ve içindeki.

Mert. Göz göze gelmiştik. Neyin peşimdeydi. Omuydu peki beni arayan. Telefonumun çalmasıyla irkildim. Aynı numaraydı.

Mert:arabaya gel.

Diyip kapatmıştı. Tamam anlıyoruz bir işler peşindesin niye yüzüme kapatıyorsun ya?!

Arabaya yaklaşıp içine oturmuştum. Mertten korkmammı lazımdı bilmiyorum ama gözümü kapatım ağzımı açtım.

Ben:neyin peşindesin? Ben sana demedim mi karşılaşmayalım? Numaramı nerden buldun? Ne yapıcaksın? Neden çağırdın beni buraya?

Neden telefonu hep yüzüme kapatıyorsun? Kimsin sen? Amacın   ne ? Ne istiyorsun benden? Neden hep karşı.....

Susmam gerekiyordu çünkü birini arıyordu.

Mert:alo 155 polismi?

Polis mi?

Mert:bir ihbarda bulunacaktım.

Mert: **** mah.   **** kokak no 13. Lokanta ama gece 10 sıralarında bi bakın bence.

Giyip kapatmıştı.

Ben:ne yaptın sen?

Mert:eeee cezalarını ödesinler bi zahmet.

Ben:ne cezası?

Mert:seni kovmanın

Ben:sen nerden öğrendin...hem o öyle değil ben kendim ayrıldım.

Mert:tabi tabi eminim öyledir. Şimdi bırak bunları analt bakalım. Neden bu iş?

Arabayı çalıştırıp ilerliyorduk. Nereye gidiyorduk?

Ben:kimsin sen?

Derin bir nefes aldıktan sonra konuştu.

Mert:rahat yerde konuşalım.

⏰⏰⏰

Araba denizin önünde durmuştu.

Ben:neden öyle bir şey yaptın?

Mert:neden bu iş?

Ben:kimsin sen?

Mert:kendin mi istedin bu işi?

Ben:neden silah taşıyosun?

Mert:tamam soru yok.

Ben:bencede.

Mert:madem işsiz kaldın. Ben veriyim sana iş.

Ben:n.ne işi?

Mert:benim şirketimde  ha?

Güzel bir fırsattı bu. Hem maaşı iyi olursada borcu çabuk öderdim.

Ben:b.ben... bilemedim ki ne yapıcam?

Ben:benim sekreterim olucaksın ya hemen büyütme olayı.

Ben:t.tamam. olur sanki

⏰⏰⏰⏰

Evde oturmuş abimi bekliyordum. Eminim ki bu işe sevinirdi. Uzun zaman oldu onun küçücük bir tebessümünü görmedim ama..

Biraz daha bekledikten sonra abim gelmişti. Yüzünde morluklar görünce iki dakikalık olan mutluluğum kaçmıştı.