17.BÖLÜM

657 138 2
                                    

Elim sıkılmaktan ter içindeydi. Bu o adam değildi. Ama başka bir sapıkta ola bilirdi.

Ben:b.buyrun efendim?

Adam ilk önce beni süzdü. Sonra sırıtması artmış şekilde cevap verdi.

Mert:eda?

Bu mertti. Tanıdık olmasına rağmen sevinmemiştim.  Ne işi vardı onun burda.

Ben:mert?

⏰⏰⏰

Bir erkekle takıldığımı sanıyordu müdür. Bu yüzden kalabalıktan uzaklaşmama izin vermişti. Bu benim için iyiydi. O pislik gelse bile göremezdi beni. Mertle biraz sohbet etmiştik.

Adlında o konuşmuştu bende dinliyormuş gibi yapıyordum. Oturduğum yer içeri gireni görmemi sağlıyordu. Bir anda dilim tutulmuştu. O  adam burdaydı.

Olamaz! Ne yapacaktım şimdi ben. Merte acil bir işim çıktığını eve gitmem gerektiğini diyip çıkacakken kolumu tuttu.

Ben:mert?

Mert:neden benden kaçıyorsun?  Ne zaman oldu birbirimizi görmeyeli şimdi dünya bizi bir araya getirdi ama sen kaçıyorsun neden?

Ben:benim kaçtığım falan yok. Sadece hayatıma uyum sağlamaya çalışıyorum.

Mert:numaranı versen bari?

Ben:telefonum yok.

Dedim ve hızlı adımlarla o adamın göremeyeceyi yerlerle giyinme odasına koştum. Ne yapacaktım şimdi. Burdan kaçsam mı.

Ozamanda müdür abime söylerdi ve işten atma ihtimalide vardı. Bunu göze alamazdım. En iyisi burda kalmaktı. Müdürde halaa adamla takıldığımı sansın. En iyisi buydu.

⏰⏰⏰⏰

Bir saat olacakki burdaydım. Heralde gerçektende pyle sanıyorlardı. Kapının tıklanmasıyla irkildim. Kapıyı kilitlemiştim.

Bu çalışanlardan biriydi. Benim nerde olduğumu sorup durdu. Bende biriyle takıldığımı şimdide üstüme daha güzel bir şeyler giyinmek için buraya geldiğimi söykedim.

Kız inanmış olacakki dışarı çıkmam şartıyla gitti. Ne yapacaktım şimdi. Kıyafetleri karıştırmaya başladım. Aklıma bir fikirde gelmiyordu. Beynim donmuştu sanki.

Yalancı çıkmayayım diye elime gelen kıyafetleri giyindim. Kıyafetlerin arasındaki şey aklıma bir fikir gelmesine sebep oldu.

Peruk. Peruk vardı burda. Pembe renkli uzun bir peruk. Beni tanımadı zorlaşırdı en azından. Hemen o peruğu takıp abartılı bir makyaj yapmıştım. Ben bile beni tanıyamıyordum.

Hem çok karanlıkta görmüştü beni. Tanıma ihtimali düşüyordu. Kapının bir kere daha tıklanmasıyla istemsizce dışarı çıktım. İnsanlara baktığımda kimisi kumar oynuyordu.

Kimisi yiyişiyordu. Kimisi dans ediyordu. Kimisiyse izliyordu. Kumar oynayanların arasındaki kişi dikkatimi çekmişti. Bu o adamdı. Kumar oynuyordu. Onun beni görmeyeceyi tarafa geçip elimdeki içkilerle dolaşmaya başladım.

⏰⏰⏰

Saat 12 olmuş geçiyordu. Bar boşalmaya başlıyordu. Bense o adamın hareketlerine uyum sağlıyordum. Bir anda ani hareket edip arkasına baktı. Göz göze geldiğimizde sanki sıcak suyu üstüme döktüker. Hemen gözümü ondan çekip içki reyonuya ilerledim.

Beni tanımamış olacak ki umursamadan çıkışa doğru ilerledi. Bir süre sonra bar işciler hariç bom boştu. Temizliğe başladığımızda müdürde kendi odasına geçti.

 ESERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin