ESER

78.BÖLÜM

🖤🔥🖤

Ne kadar zaman ağlamıştım bilmiyordum. Sanki zamanım durmuştu.

İlerlediği an kıyamet kopacaktı. Öyle hissediyordum.

Canım fazlasıyla yanmıştı. Yalan söylemiştim. Ölüm ayğında olduğum için öyle dedim demiştim.

Ama yalan demiştim. Yeni kurumaya çalışnan gözlerim yeniden nemlenmeye başlamıştı.

Gözlerimi silip yatağıma yattım. Canımdan çok şuan kalbim acıyordu.

Senden nefret ediyorum efe kara. Senden nefret ediyorum...

Göz kapaklarım kapanmaya başladığında kapatmıştım ama bir daha açmak istememiştim.

Neden bu kadar kötü bu hayat. Neden bu kadara acı yaşatıyordu bana.

Düşüncelerimi bırakıp uykuya dalmaya çalışmıştım.

Kıpranmaya başladığımda gözlerimi açmadan karanlık olduğunu hissetmiştim.

Akşam mı olmuştu. Ne kadar da uyumuşum. Gözlerimi açıp saate bakmıştım. Saat 8 olmuştu.

Yavaş adımlarla odamdan çıkmıştım. Çok susamaıştım. Odamda da su bitmişti.

Mutfağa indiğimde ev boştu. Korumalar hariç yani.

Efe nerdeydi. Kapı açıldığında gözlerim oraya dönmüştü.

Gördüğüm manzarayla göz yaşlarımı tutamamıştım.

Efe bir sarışınla öpüşerek eve girmişti. Gözleri beni bulduğunda kaşlarını çatmıştı.

Koşarak odama çıkmıştım. Kapımı kiliyleyip arkasına oturmuştum.

Göz yaşlarım durmuyordu. Hep akıyordu. Salonda ona öyle bir bakmıştım ki.

Belki kalbi sızlar. Yok. O efe kara. Taştan onun kalbi.

Arkamda hissettiğim acıyla inlemiştim. Kapıya tekme atmıştı.

Efe:aç şu siktiğim kapıyı.

Ben:hayır.

Bağırıyordu. Ben de aynı şekilde. Gözlerim bulanlık görüyordu.

Çok ağlamıştım. Hala da ağlıyordum.

Efe:sana aç dedim şu kapıyı ben istemeden hiç bir şey yapamazsın. Kırakıp bak.

Ses vermemiştim o sa deli gibi bağırıyordu. Göz yaşlarımı durdurmaya çalışıyordum ama olmamıştı.

Bir anda kapı yediği tekmemi omuzmu onla kırılmıştı.

Ne oldu anlamaya çalışana kadar kolumdan çekilmemele ayağa kaldırılmıştım.

Attığı tokatla yere yapışmıştım.

Efe:ne yaptığını sanıyorsun. Kimsin sen. Kimsin. Köle. Mahkumsun sen  yerini bil. Benden kaçmaya çalışmanın bedelini de ödemedin daha şansını zorlama bence. Hem Ne beklerdin. O kadının yerinde olmayı mı. Tatmin ede bilecekmisin beni. Yapa bileceksen bana hava hoş. Ha

Göz yaşlarım daha da şiddetli hale gelmişti. Son kurduğu cümleler ağır gelmişti.

Yerden kalktığımla ona tokatı basan bendim. Kolumu tuttuğuyla duvarla arasına aldığı bir olmuştu zaten.

Gözlerimin içine öyle bakıyordu ki.  Anlayamıyordum.

Canım değil şuan kalbim daha çok acıyordu. İçim yanıyordu. Kolumu bırakmasıyla yere düşmüştüm.