38.BÖLÜM

489 97 9
                                    

🖤🔥🖤

Adamlar yavaş yavaş adım atıyorlardı havuza. Neden bilmiyorum ama içimde sanki bir şeyler kırılmıştı.

Duyduğum ses ilk kez heyecanlandıran sesti beni. Sudan çırpınarak çıkmayı başarmıştı.

Ama  nasıl. Koşarak yanına gitmek istiyordum. Kendimi zorla tutmuştum. Adamlara elimle çekilmeleri için işaret yapmıştım.

Biraz yaklaşmıştım ona. Havuzdan çıkıp derin derin nefes alıp öksürüyordu.

Nefesi daha düzene girmemişti. Kolumdan tutup itmişti beni. Boşluğama gelmişti. Omdan bunu beklemediğim için ittire bilmişti beni.

Suda biraz çırpındıktan sonra yüzüp çıkmıştım. Bir şey diyecekken o karşılmıştı beni.

eda: ne yapıyorsun ya öldürmek mi niyetin beni. Çok uğraştın ya silahını çıkar onla yap.

Ben: asıl sen ne yaptığını sanıyorsun
Hangi cüretle beni itersin

Eda: beni ilk iten sendun hatırlatırım

Ben: bana yalan söyledin!

Eda:bunun için öldürecektin beni

Ben:bunun için değil hatata lazım olan dersti bu

Eda: banane ya senin hayatından anla bunu ben bu hayatın bir parçası olmicam asla!

Diyip arkasına bakmadan eve girmişti. Lanet olsun! Bende eve girmem gerekiyordu şimdi. Islak ıslak gidemem ya şirkete.

Giderdim aslında kimse bakamaz gülemezdi. Ama ben rahat edemezdim.

Eve ilerleyip odama çıkmıştım. Üzerimden sular akıyordu. Sinirle odama girip kapıyı sertme kapatmıştım.

Banyoya girip ıslak  kıyafetlerimi kenera fırlattıktan  sonra sıcak suyun altına girmiştim.

-EDA-

Nerdeyse ölüyordum ya. Nerdeyse öldürüyordu beni pislik. Odama girip elime gelen bir iki kıtafeti alıp salondaki banyoya girmiştim.

Islak kıyafetlerimi kenera bıraktıktan sonra kendimi sıcak suyun altına atmıştım.

Bir süre sonra duştan çıkmıştım. Kıyafetlerimi giyindikten sonra odama girmiştim.

Aklıma yaptığım şey gelince hem korkmuş hem gülmüş hem de utanmıştım.

Çok gülmüştüm evet. O suratını her kes görmesi lazımdı. Islak vücüdu... saçlarından düşen damlalar....

Ne diyorum ya ben!
Korkmuştum. Ya sinirlenir de elifimi ararsa. Ya da bulup ona cezamı keserse.

Utanmıştım. Beni ıslak görmüştü. Ben de onu.
Ne yapmıştım ben ya. Ama hak etti bence.

Düşüncelerimi bırakıp odadan çıktım. Kapıdan çıkacakken burun buruna gelmiştim o kızgın boğayla.

Çok sinirliydi. Hemde çok.

Yavaş adımlarla bana adımlıyor bense geriye adımlıyordum. Böyle ilerlerken adımlaşmamış o bir anda kolumu turup kendine çekmişti beni.

Efe: yolun sonu olacağını bile bile ne diye geriye adım atıyorsun? Adım atacaksan ileri olacak o adım geriye asla adım atılmaz anladınmı?

 ESERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin