🖤🔥🖤
Arkama döndüğümde beklemediğim kişi önümde duruyordu.
Ben:mert?
Çok şaşırmıştım. Onun kalbini çok kırmıştım. Ama peki neden bırakmıyordu bir türlü beni? Hayat cidden çok garip çok zor. Yada bana öyle. Onun sesiyle düşüncelerimi bırakmıştım.
Mert: sen beni itsende ben hem burda olacağım.
Elini kalbime koyup konuşmuştu. Ya ne yapacaktım şimdi. O da bir mafyaydı. Hemde güçlülerinden birisi. Ama efede biriydi.
Yani ya gücleri eşitti yada birisininki daha çoktu. Merti bulaştırmalımıydım bu işe?
Mert:dost diye de derdini denize anlatıyon.
Evet. Bu deniz benim dostumdu. Bu deniz çok uzundu. Kuyruğu istanbulun çıkışına kadar çıkıyordu. Eskiden derdimi falan ona anlatlrdım. İsmide var. Maviş.
Mert:hadi anlatmicakmısın neymiş derdin?
Diyelim anlattım ona. Ne yapardı. Beni kurtarır diyelim. Efede kaybedicek bir tip yoktu ama. Hadi diyelim bir şekilde kurtuldum.
Yeni bir sayfa açılması zor. Onuda hadi açtık. Bu hayat benim mutluluöuma izin verirmi bilmem ama hadi diyelim. Hadi. Yaşamaya başladık.
Ya günün sonunda mert bana bir borcun var diye ağır bir şey isterse ne olacak? O mafya yani. Onuda göz önünde bulundurmam lazım. Hayır yapamazdım bunu.
Ben:yok ya öylesine canım sıkıldı.
Mert:eda ne zaman istersen derdine karşılıklız derman olurum bunu biliyorsun değil mi?
Ben:e.evet sağol ben gideyim artık.
Mert:nereye ya ama da....
Ben: mert acalem var.
Diyip hemen ordan uzaklaşmıştım. Ya şimdi nereye gidecektim? Aklıma izmir gelince hemen cebimdeki paralara baktım. Bu paralar kaç hafta olmuştu benleydi. O gün biriktirdiklerimi abime verip borctan düşmesi için...
Derin bir nefes alıp izmir otöbüs durağına ilerledim. Bir süre sonra otöbüs gelmişti. Etrafıma bakınıp hemen binmiştim. Parayı ödedikten sonra boş yer bulup oturmuştum.
⏰⏰⏰⏰
Saat 10 olmuştu. Hava karanlığın esiri olmuşdu. Otöbüs durduğunda inmiştik. Burda beni bulmaları zor. Kimin aklına gelir ki. Burayı çok iyi biliyordum. Evim yakındı zaten.
Eski evim yani. Biraz daha hızlı yürüdükten sonra eve gelmiştim. Apartmana girip evimin kapısını açtım.
Salak kafam salak kafam salak kafam!
Çok salağım allahım offf. Kapı açılmamıştı. Tabi açılmaz. Adam sana bırakırmı evini. Aslında bir sürelik sözleşme yapmıştık. Hesapladığımdaysa o zamana bir ay daha vardı.
Kapıya tekme atıyordum. Aklıma umut gelmişti. Burda mıydı ki? Burda olsa bana ne yazar?
Mertten bile yardım istemediysm. O bana nasıl yardım ederdi? Bari şu ev sahibinin numarasını versin. Onun evi bi kat üsteydi.
Kapısına tıklattığımda bir kadın açmıştı. Üstünde kendisine bol olan bir gömlek ve onu elbise niyetine giymişti. Arkasındanda umut gelmişti. Umutun yüzü asılınca olayı uzatmadan konuştum.
Ben:çok özür dilerim umut rahatsız ettim şey sorcaktım. Benim evin sahibinin numarası varmı sende?
Umut:e.eda? Sana ne oldu ya?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ESER
Teen Fiction"Senden...senden nefret ediyorum anladın mı" Diye haykırdım. Nefret ediyordum ondan ölesiye hemde Ama nerden bile bilirdiki hayatın süprizlerle dolu olduğunu. Dost dersin düşman çıkar düşman bellersin kalkar dost olur. Düşmem der düşer şaşman der şa...
