77.BÖLÜM

316 25 20
                                    

-EDA-

Sırtımdaki  feci acı ile açmıştım gözlerimi. Olanları hatırmakta ilk başlarda zorlandım ama sonra her şeyi hatırlamıştım.

Efeye biri silah tutmuştu. Dayanamayıp üzerine atlamıştı ve

Aman allahım. Ne yapmışım ben. Ona aşık olduğumu söylemiştim.

Ne yapmıştım ben ama. Ama o da aban aşık mış. Yani öyle dedi. 

Bana aşıkmış o da . Aman allahım. Kapının açıkmasıyla yerimde hafif doğrulmaya çalıştım.

Efeydi. Yanımdami koltuöa oturmuştu. Çok bağırdığım için sesim çok kısık çıkıyordu.

Konuştuğumda da çok acıyordu.  Ama. Efeye değerdi. 

Ben:efe. Sen şey dedin. ..

Efe:şşş bunlarla yorma şuan kafanı. İyileş konuşuruz. Nasılsın.

Ben:iyi. İyim yani. Ama hiç bir şey anlamadım.

Efe: sana demiştim çok düşmanlarımız var demiştim. Ayrıca sen neden ne diye önüme atlıyorsun.

Ben:göz mü yumsaydım ölümüne.

İfadesizce bakmıştı bir süre sonra yavaş adımlarla odadan çıkmıştı.

O çıktığında içeri bir hemşire girmişti.  zaten yan yatırmışlar beni sinirim bozulmuştu.

Bir iki ilaç içirip bir şeyler inceledikten sonra çıkmıştı. Bir şeyler inceledi derken.

Sırtıma kolumun haraketine falan fesatlaşmayın.

Mutluydum sanırım. Canımın acısına rağmen. Ama efe bana o hakta hiç bir şey dememişti. 

Gurur işte. Çok yorgundum. Uyumak istiyordum.

Gözlerimi kapatmıştım ki kapım açılmıştı. Gözlerimi açmamıştım. Efeydi.

Kokusundan anlamıştım. Belki uyuduğumu zanneder de bir şeyler itiraf ederdi.

Ne biliyim beni ne kadar sevdiğini ne zama dan aşık olduöunu ne için sevdiğini gibi işte.

Ama o sessizce yanı başımdaki koltuğa geçip öylece oturmuştu.

Çok beklemiştim bir şeler konuşsun diye yok. Ümidi yarına erteleyip kapatmıştım gözlerimi.

Yüzüme vuran ışıkla aralamıştım gözlerimi. Osada kimse yoktu.

Dışarıdan vuran gün ışığıymış beni uyandıran. Aslında bazen çıkardı gün.

Kış olduğu için her zaman çıkmazdı ortaya. Düşüncelerimi bırakıp yatakta doğrulmaya çalıştım.

Efe de yoktu. Sırtıma giren acıyla duraksamıştım.

Kapım açıldığında içeri deniz ve hülya girmişti.

Hülya:şuan sana sarılammak için kendimi o kadar zor tutuyorum ki.

 ESERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin