🖤🔥🖤
Gözlerimi açtığımda kafam çok pis ağrıyordu. Olanlar aklıma geldiğinde yerimden fırladım ve etrafı süzmeye başladım. Küçük bir odadaydım. İçindeyse bir yatak ve küçük komidini vardı. Kapıya doğru ilerledim. Kilitliydi. Vurmaya başladığımda kimse açmamıştı.
Allahım neyin içine düştüm ben. Bana tek yardım ede bilen kişi mertti. Telefonumu bakınmaya başladım. Üstümde yoktu. Biraz zorlayınca evdede bırakmadığımı hatırladım. Cebimdeydi. Heralde o pislikler almıştılar. Ne yapacaktım şimdi?
-Hale-
Hale:tatlım siz çok uğraştınız. Ama tek bir ihtimali unuttunuz. Eğer onu hatırlasaydınız şuan efe sizin ola bilirdi. Ah kader işte. Demekki benimmiş.
Mine akıllı bir kızdı. Çok uğraşmıştı efeyı ele geçirmeyi. Onunla yattıktan sonra onun olacağını sanmıştı. Ama yanılmıştı. Efe bu.
Mine:neyi kaçırdım ki? Bumdan fazla ne yapa bilirim?
Hale:hayır. Artık onu senden alıyorum. Sıra bende. Kaç gündür yolunu öğrenmeye çalışıyorum. Öğrenemedim. Evet ama son ve en önemli iş kaldı. Bebek. Ondan hamile kalırsam benden kurtulamaz. Sonsuza kadar mutlu son.
Mine:çok riskli değil mi? Bir bebek...
Halr:risk benim göbek adım tatlım. En önemlisiyse bu akşam olucak bu. Yemek için çağırdım ama ilerleme bende. Ne olursa olsun efe benim.
Mineye göz kırpıp kavemden yudumlamıştım. Çok uğraşmıştım onun için. Bir süre ara vermek zorunda kalmıştım ama geri döndüm. Benimsin efe.
-Efe-
İşler bittiğinde masamdan kalkıp manraya daldım. Kapının tıklamasına gir komutu verdikten sonra elimdeki içkimden yudumladım. Gelen emreymiş. Emre şirketteki ortağımla beraber en yakın dostumdu.
Emre:bittimi işler?
Efe:aynen. Şimdi eve geçip hazırlandıktan sonra haleye gidicem.
Emre:anladım. Bu arada kızı almışlar.
Ben:tamam.
Dosyaları masama dizdikten sonra odamdan çıktım. Kızı demek getirmişler. 1milyonun karşılığında kardeşini vermişti bana borçlu olanlardan birisi. Artık alışsa iyi ederdi o kızda. Düşüncelerimi bırakıp asansöre bindim.
Aşağı indiğimde şöförüm beni bekliyordu. Arabaya bindikten sonra asafı aradım. Asaf korumalarımın başkanlarıydı. Tek çalmada açmıştı.
Asaf:buyur abi.
Ben: asaf oralar nasıl?
Asaf:patron kızı aldık. Şuan odada bağırıp duruyor. Ortalıksa sakin.
Ben:tamam.
Telefonu kapattıktan sonra saatime baktım. Biraz daha yavaş gitseydi şöför haleye geç kalıcaktım. Hale sevgilim değildi. Aslında benim hiç sevgilim olmadı. Hep gönül eğlendirdiklerim olmuştu. Aşk diye bir şey yoktu zaten.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ESER
Teen Fiction"Senden...senden nefret ediyorum anladın mı" Diye haykırdım. Nefret ediyordum ondan ölesiye hemde Ama nerden bile bilirdiki hayatın süprizlerle dolu olduğunu. Dost dersin düşman çıkar düşman bellersin kalkar dost olur. Düşmem der düşer şaşman der şa...
