🖤🔥🖤
Bu bir yol ola bilirdi. Ama bende o cesaret varmıydı? Var mı?
Yataktan yavaş adımlarla kalkıp salona çıktım. Evde de korumalar vardı. Bu benim işimi aşırı zorlaştırıyordu.
Etrafıma baka baka ilerliyordum. Korumalar belirli saatlerde yerlerini değiştiriyorlardı.
O saate kadar bu işin bitmesi lazımdı.
Aklıma o gelmişti. Nerdeydi. Uyuyormuydu. Öyle olsun allahım nolur.
İşim biraz kolaylaşır bari. Onun odasının yanına yaklaştığımda içimi tuhaf bir heyecan kaplamıştı.
Cesaretimi toplayıp kapının kolunu yavaşca indirdim. Kapının açılmasıyla o koku viğerlerimi parçalamıştı.
Bu yoğun koku aklımı karıştırıyordu. Kendime ayılmak amacıyla tokat atmıştım. Sessiz olmayı da unutmamıştım.
Odada gözüm onu arıyordu. Odası zaten karanlıktı bide siyaha boyamıştı.
Bu yüzden biraz geç bulmuştum onu ama yine de bulmuştum.
Yatakta uyuyordu. Tüm şeytanlığını bırakıp masumca uyuyordu.
Saçları bir birine dolanmış dipsiz kuyuyu andıran gözlerini kapatmış can alan ellerini yanına çekmiş...
Ne diyordum ya ben. Uyuduğuna göre sorun yok . Kapıyı sessizce kapatıp salona indim. Korumalar her yerdeydiler.
Hava soğuk muydu ne. Yoksa ben mi üşüyordum. Ayağımdaki ayakkabımın bağcıklarına düğüm atmıştım.
Koşarken açılırlarsa düşerdim. Yavaş adımlarla adeta siyaha karışıp bahçeye çıkmayı başarmıştım.
Zorluklar git gide artıyordu. Tüm kaçış noktalarımda bir sürü koruma vardı. Ne yapacaktım şimdi.
Bir süre düşündükten sonra aklıma bir fikir gelmişti. Madem kaçış noktalarım kapalı bende normal insan yolundan kaçardlm.
Hem orda daha az koruma vardı. Duvarlara yapışarak korumalara gözükmeden dış kapıya gelmiştim. Şimdi tek zorluk kaldı.
Bu kapıdan çıkmak. Bu kapıdan çıktığım an bütün zorluklarım biterdi. Nasıl çıkardım burdan.
Korumaların yer değiştirme saati gelmuşti galiba. Yerlerini değiştiriyorlardı. Bu fırsatı kullana bilirdim.
Kaçış noktalarımın birinden kaçacaktım. Yavaş adımlarla ilerlerken duyduğum ses kanımı dondurmaya yetmişti.
Efe: olduğun yerde kalıyorsun!!!
Yutkunup arkama bakmıştım. Sinirle bana bakan efeyi görmüştüm.
Önüme döndüğümdüyse kapıdaki korumaların dağıldığını bana yaklaştıklarını görmüştüm.
Ne yapacaktım. Teslim mi olacaktım gücüme güvenip kaçacakmıydım.
Ona tekrar döndüğümde bana yaklaştığını gördüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ESER
Teen Fiction"Senden...senden nefret ediyorum anladın mı" Diye haykırdım. Nefret ediyordum ondan ölesiye hemde Ama nerden bile bilirdiki hayatın süprizlerle dolu olduğunu. Dost dersin düşman çıkar düşman bellersin kalkar dost olur. Düşmem der düşer şaşman der şa...
