ESER

8.BÖLÜM

🖤🔥🖤

Ev bom boştu. Yerdeki halılara kadar satmıştı abim. Benim odamda zaten o kadar şey yoktu.

Yatağım kıyafet dolabım ve koltuğumdan başka bişey yoktu. Abimin odasındaki koltuklar gitmişti. Banyodaki çamaşır makinesi mutfaktaki bulaşık makinesi elektirikli süpürge , buz dolabı....

Ev bimboştu. Salonda ikili koltuk ve masadan başkada bişey kalmamıştı.

Gözümdeki yaşı kolumla silip kolumdaki saate baktım. Ceketimi alıp evden çıktım.

Kapıtı kilitlemeye gerek varmıydı ki. Yinede kilitleyip otöbüs durağına ilerledim.
Telefonumu çıkarıp asyayı aradım.

Benim aramamı bekliyormuş gibi telefon hemen açıldı.

Asya:edam?

Ben:asya çok kötüyüm.

Asya:borçlandı değil mi?

Ben:sen nerden biliyorsun?

Asya:b.belliydi.

Ben:evdeki her şeyi sattı.

Asya:ne kadar ?

Ben:b.bir

Asya:bir ne?!

Ben:1 milyon

Asya:nee?!

Ben:ödenir mi okadar?

Asya:tamam sakin ol. Nerdesin sen?

Ben:yoldayım. Yurda geliyorum.

Asya:tamam gel.

Telefonu kapatmamla otöbüsün gelmesi bir oldu.

......

Yurdun önünde indim. Koşar adımlarla sınıfa yürüdüm. Kiridorda elifle asayı konuşurken buldum. Elife bunu açıklayamazdım.

Perişan olurdu kız. Sözüm var.
Onun benim yaşadıklarımın en ufağını yaşamasına üzülmesine neyin pahasına olursa olsun izin vermicem.
Sesimi düzeldip yanlarına yaklaştım.

Ben:günaydın.

Elif beni görür görmez sarıldı. Ben de ona sıkı sıkı sarıldım. Kokusunu içime çektim.

Asya:kaç yıldır görüşmüyorsunuz?

Elif gülmeye başladı. O mutlu olsun diye bende güldüm. Asya en iyi arkadaşım olmasına rağmen en iyi suç ortağımdıda.
Zil çaldığında her kes sınıflara dağıldı.

⏰⏰⏰⏰

Ders bittikten sonra asyayla biraz oturup bahçede derdleşmiştik. Ona herşeyimi anlatmıştım. Merti bile.sırdaşımdı o benim.
Onu çok seviyordum.

Onunda beni sevdiğini her an belli ediyordu. Polise git demişt asya.

Ama yapamazdım. Yeni sayfa açmak çok zor.
Bir kere açtım. On6da herkes yanımdayken yaptım. Ne zorluklarla. Bu sayfayı yalnız açmam gerekicek. Hayır yapamam.

Elife acılar yaşatamam. Düşüncelerimden aralammama otöbüsün gelmesi sebep olmuştu.

⏰⏰⏰⏰

Otöbüs lokantanın önünde durduğunda indim. Lokantaya girip herkesi selamladıktan sonra iş önlüğümü taktım ve tezgahın arkasına geçtim.

⏰⏰⏰

Saat 9 olmuştu. Önlüğümü askıya asıp çalışanlara iyi geceler diledikten sonra lokantadan çıktım. Otöbüs durağına koşuyordum.