ESER

40.BÖLÜM.

🖤🔥🖤

-EFE-

Gözümü açmama odamdan sızan güneş ışığı sebep olmuştu. Karanlığımı aydınlatmaya çabalıyordu ama bu imkansızdı.

Gözümü bir iki kez açıp kapattıktan sonra yatağımdan kalktım. Kolumdaki saatime baktığımda saatin on bir olduğunu gördüm.

Gece çok geç uyuduğum için bu kadar uyumuştum. Odamın içinde olan banyoya girip yüzümü yıkadım.

Havluylu alıp yüzümü kuruladıktan sonra havluyu yere fırlatmıştım. Üzerime rahat bir şeyler giyinip odamdan çıktım.

Salona indiğimde masam hazırdı. Masanın başına geçip kahvaltımı yapmaya çalıştım. Önüme koyduğum yemeklere bakıyordum.

Canım istemiyordu. Neden? Güçten düşmemeliydim. Kendimi çok zorladım ama bir iki lokmadan fazla yiyemedim.

Aklımdan çıkmayan kadının yanına gitmeye karar verdim. Evimin saklı katı vardı.

Orası benim küçük hastanemdi. Kendimin hastanem vardı ama bazen acil zamanlarda lazım oluyordu.

Hastane yerine burda işimi hallediyordum. Bodrum katına indiğimde özel doktorlar yanıma yaklaştı. Gözümü ondan çekemiyordum.

Vicdan azabı mı çekiyordum? Hayır tekrar olsa tekrar yapardım. Yapar mıydım? Yapardım. Heralde...

İki gün olmuştu uyuyordu. O gece elimde bayılmıştı. Bir daha da açmamıştı o ela gözlerini.

Düşüncelerimi bırakıp doktora döndüm.

Ben: hala yok mu ?

Doktor yaşama ihtimali olmadığını söylemişti. Bende makineye bağlatmıştım. Her saat başı hala bir ihtimalin olup olmadığını soruyordum.

Doktor başını aşağıya eyip fısıltılı çıkan sesiyle konuşmuştu.

Doktor: yok efendim...

Gözlerimi kapatıp derin bir nefes almıştım. Nefesimi doktorun yüzüne üfleyip sert sesimle konuştum.

Ben: unutma doktor o kız yaşamazsa sende yaşamazsın!

Sözümü diyip arkamı dönüp salona çıkmıştım. Onun her zamanki oturduğu yere oturup dışarıyı izlemeye başladım.

Değişmişti. Değiştirmiştim.
İlk geldiğinde çok zayıftı. Biraz da olsa cesaret bulmuştu. Güçlü kadınlardan biri ola bilir.

Bu sınavı geçerse. Efe karanın eseri ola bilirdi o. Yaşarsa. Yaşaması lazım. Yaşamak zorunda.

Aklıma beni suya itmesi gelimde düşüncekerim boğmaya başlamıştı beni.

Onun yerinde başkası olsa o adamı yaşatmazdım ben buna emindim. Ya ona neden sadece tıslamayla yetindim.

Başkası olsa bu kadar yaşamasına çabalarmıydım? Offf. Sıradan biri işte.

Elimi saçlarımın arasına koyup kafamı kaşımıştım. Mutfağa girip içkimden bardağa doldurup tekrar yerime oturmuştum.