🖤🔥🖤
Gözlerim yorulmuştu sayıları harfleri okumaktan. Biraz dinlenmek iyi gelir diye yatağıma çıkmıştım.
-EFE-
Kendi okulumda okutmak istiyordum onu ama bu olmazdı.
Çünkü bana düşman kesilenler onun varlığını hissetmişlerdi ve bana ait olan tüm mekanları gözetliyorlardı.
Ben de onu kimsenin bilmediği yakın dostumun okuluna yazdırmıştım. Orda güvendeydi. Kimsenin aklına gelmezdi orda olduğu.
Ama ben ne olur olmaz diye yine de üç tane koruma takmıştım peşine.
Şirketteki işlerim bittiğimde eve girmek için arabama inmiştim. Saate baktığımda saat 6 olmuştu.
Bir süre sonra evin önündeydim. İçeri girdiğimde ortalık sakinlikti. Nerde onun o deli sesi.
Kendimi zor da olsa düzeltmiş toplamıştım. Ondan ne kadar uzak o kadar iyidi.
Ortalıklarda yoktu. Odama çıkıp üzerime rahat bir şeyler giyindikten sonra çıkmıştım.
Dayanamayıp odasına girmiştim. Yatakta sızmış halde bulmuştum onu.
Masasına baktığımda kitaplardan başka bişey görememiştim. Ders çalıştığı belliydi.
Örtüyle üzerini örttükten sonra salona inmiştim. Nerdeyse lise ortalarından sonra okula gidememişti ve ek derler lazımdı ona.
Telefonumu çıkarıp furkanı aramıştım. Ona özel öğretmen ayarlamasını söyledikten sonra telefonu kapatmıştım.
Çok geçmeden deniz aramıştı.
Ben:efendim deniz
Deniz: efe nerdesin evdemisin haylr yani dedim evdeysen gelelim dedim evde canımız sıkıldı hem şey sorcaktım ya sen edayı okula ne zaman yazdıracaksın bizim okula yazdırsana nerdesin sen gelelim mi bunları da konuşuruz bak efe biz edayı çok özledik gelelim işte efe. Efe?
Ben:bitti mi
Deniz:sakın bana telefonu bırakıp başka oşlere koştuğunu deme efe seni gebertirim efeee
Aynen öyle yapmıştım çünlü biliyordum denizin çenesinin düşük olduğunu.
Ben:gelim derdim de eda uyuyo
Deniz:tamam geliyoz.
Diyip kapatmıştı. Bu kız beni deli edicekti en sonda. Seviyordum onları. Çok değer veriyordum.
En zor zamanlarımda onlar yanımdaydı benim. Değer verdiğim kişileri korur kollardı ben ama nefret ettiğim kişinin canını çok yakardım.
Canını yakmadığım kişi çok azdı bu dünyada ve bu hayatta tek şeyden korkuyordum ve onun gerçek olmaması için elimden gelen her şeyi yapıyordum.
Şu ana kadar her kes benim bir korkum olmadığını sanıyorlardı ama benim korkum tek ve büyüktü.
Çocukluğumdan başlamıştı bu korku. Yetiştirim şeklinden kalan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ESER
Teen Fiction"Senden...senden nefret ediyorum anladın mı" Diye haykırdım. Nefret ediyordum ondan ölesiye hemde Ama nerden bile bilirdiki hayatın süprizlerle dolu olduğunu. Dost dersin düşman çıkar düşman bellersin kalkar dost olur. Düşmem der düşer şaşman der şa...
