65.BÖLÜM

334 26 4
                                    

🖤🔥🖤

Kalp atışlarım hızlanmıştı. Belimden tutup kenara çekmişti beni.

Efe:ne diye çırpınıyorsun düşeceğini bile bile.

Biraz düşündüğümde anlamıştım beni bıraksaydı merdivenleri yalayacağımı.

Masadakilere baktığımda gelmemek için zor duruyorlardı.

Furkana. Aktığımda gör kırpmıştı bana. Kaşlarımı çatıp yukarı çıkmak için ilerlemiştim. Gıcıkkk

Arkamdan gelen sesle durmuştum.

Efe:nereye.

Ben:şehrin merkezinee

Sinirle çıkmıştı ağzımdan. Ona baktığımda kaşlarını çatmış bana bakıyordu.

Gidecek yerim mi var odaya nereye. Ama bunları içimde demek istemiştim. Onun duymasını istememiştim.

Efe:masaya. Sonra gidersin şehrin merkezine.

Yavaş adımlarla masaya geçmiştim.

Bu gün okul yoktu.  Erkekler de şirkete gitmeyeceklermiş.  Yani bu gün evdeydik.

Kahvaltımız bittiğinde masadan kalkmıştık. Hava çok sıcaktı.

Her kes salonda oturmuştu. Hülya ve furkanın gözü bendeydi. Efeye baktığım her an onlara yakalanıyordum.

Bu yüzden bahçeye çıkmıştım. Elif ders çalışacaktı. Bu yüzden odaya çıkmıştı.

Emre ve efe de bir evrak hakkında konuşuyorlardı.

Bahçeye çıktığımda havuza yaklaşmaya korkmuştum.

Ben:çok uğursuzsunuz havuz kardeş.

Evet cidden de öyleydi. Tüm kötü anılarımın yarısı bu havuzda olmuştu.

Şimdi bu havuza yaklaşmaya gücüm varmıydı.  Hayır...

Bir süre sonra yanıma hülya ve furkan gelmişti.

Ben:saçmalayacaksanız gidiyorum.

Furkan:saç malanmaz yalnız taranır edacım.

Ben:tamam ozaman ben gidiyim siz o saçı tarayın

Hülya:eda tamam ya gitme susacağız furkan sus sende.

İkisi de yanıma oturup havuzu izlemeye başlamıştılar.

Hülya:havuza mı girsek.

Ben:amaaan kalsın

Hülya:neden ama eda yaaa

Ben:yüzme bilmiyorum.

Furkan:e öğretiriz

Bu uğursuz havuza girmezdim ben. Aman kalsın.

 ESERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin