ESER

20.BÖLÜM

🖤🔥🖤

Sanırım büyük belaya bulaşmıştım. Ama ne yapıp ne edip kurtulcaktım bu işten.

Kız: çok yazık oldu kıza ya. Güzelde hem.

Diğer kız: ama nerden bilsin bulaştığı insan mafya. En az günde üç kişi öldürdüğünü.

Kız:uyarsakta merte söylese mert bizide öldürür.

Diğeri:kızı o mafyayamı bırakalım ozaman.

Kız: ne yapa biliriz ki...

Çıkmıştılar sanırım. Ses yoktu çünkü. Mert mafyamıymış. İnsan mı öldürüyormuş. Hızlı adımlarla çıkmıştım. İlk önce kendi odama girip ne yapacağım diye düşünüyordum.

Ters haraketimle beni de öldüre bilirdi. Bizim borvumuz olan o adamlar acaba mert miydi. Yoksa başkasımıydı. Kafamdaki parçalar yerine oturuyordu. Neden mertten korkulduğunu.

Ve bulaşmak istemeyeceğin 3 kişi.
Biri mertse diğer 2 kişisi?
Eğer bizim borcumuz merte değilse ozaman diğer 2 kişiden birisineydi.

Kafamı toparlamakta zorluk çekiyordum. Aklıma gelen ilk şeyle mertin odasına girdim. Kapıyı çalmadan içeri girmiş ve sertçe de kapatmıştım. Mert böyle bir haraket beklemiyormuş olmalı ki ayağa kalktı ve bana baktı.

Mert:eda?

Ben: istifa ediyorum!

Mert:ne?

Ben:çalışmak istemiyorum.

Mert:ne oldu?

Ben:olmadı hiç bir şey! Gidiyorum ben!

Dedim ve dışarı çıktım. Kendi odama girip çantamı aldıktan sonra merdivenlere yöneldim. Koşar adımlarla ilerliyordum. Kolumdan tutulduğumu hissedince arkama baktım. Mertti bu.

Mert:eda? Ne oldu? Neden...

Ayağımın kaymasıyla merdivenlerde yuvarlanmaya başladım. Mertte düşmüştü. Bana sarılmış ve başımı tutuyordu. Dudağının dudağıma değmesini hatırlıyorum en son.

⏰⏰⏰⏰⏰

Gözlerimi açtığımda etrafımı incelemeye başladım. Hastanedeydim. Ne olduğunu beynimi biraz zorladığımda hatırlamıştım.

Elimde el hissettiğimde başımı ani haraketle o yöne çevirmiştim. Mert. Neden hayat bizi bi ayıramadı? En son hatırladığım şey beni çok utandırmıştı. Dudağıma ilk kez biri dokunmuştu. Hemde dudağıyla. Ama yuvarlanırken yalnışlıkla olmuştu. Kendimi avutma çalışıyordum.

Mert:eda? İyimisin?

Ben:iyimm.

Olayı çokta incelemedim. Çünkü mertin mafya olduğunu biliyordum. O sa bildiğimi bilmiyordu sanırım. İçeri doktorun girmesiyle mert ayağa kalktı.

Mert:iyimi doktor?

Doktor:ayağında ağır kırık var. Başı korunmuş. Başka bir şeyi yok. Ayağı dışında durumu iyi.

Ayağım mı? Ayağım mı kırılmış. Üstümdeki örtüyü çekip ayağıma baktım. Alçıya alındığı için hissetmiyordum. Ya şimdi ne olacaktı?

⏰⏰⏰

Mert doktorun verdiği bikaç evrakları imzaladıktan sonra doktor çıkmama izin vermişti. Çıkıyımda çıkmasına ne yapacaktım bu kırık ayakla. Bir işim de yok artık.