ESER

84.BÖLÜM

🖤🔥🖤

-EDA-

İçeri kızlar girmişti. Tüm gün beni eğlendirmeye çalışmışlardı.

Şuan şaşkındım. Ama mutluydum da. Efe sonunda gururu bırakmıştı.

Canım yanıyordu şimdi. Ama hislerim avılarımı unutturuyordu. 

Konuşmak istiyordum ama sesim çıkmıyordu. Kafam çok karışıktı.

Mehmet abi diye bildiğim adam. Babammış. Baba. Elifte. Ama nasıl. Abim de varmış.

Sorularımı cevaplandırmak istiyordum. Ona her şeyi soracaktım. Tabi ki de atmayacaktım onu.

Ona çok ihtiyacım vardı. Bunca yıl babasızlıktan sonra bulmuşum babamı. İticekmiyim onu. Hayır.

Dört elle sarılacaktım ona. Asya. O nasıldı. Nerdeydi. Çok yorulmuştum. Beynim yanıyordu.

Elif güvendeymiş. Emre ona hiç bir şey anlatmamış.

Ben anlatacaktım. Buraz uyusam iyi olacaktı. Gözümü kapattığımda yorgun vücudum hemen uykuya dalmıştı. 

.....

Gözümü açtığımda ellerimi tutuyordu. Evet hala inanamıyordum.

Boğazımı temizlediğimde bana bakmıştı. Hava karanlıktı. Geceydi galiba. Üzerini değişmişti efe.

Ben:efe..

Efe:güzelimm

Ben:ben şeyy

Tuttuğu elimi ovmaya başlamıştı.

Efe:yorma kendini. Evimize gidelim her şeyi konuşuruz.

O ev ne zamandan evimiz olmuştu. Eskiden cehennem olan ev şimdi bana nasıl olacaktı.

Başımla onaylayıp yatağımda doğrulmaya çalışmıştım.

Ben:saat kaç. Hava baya kararmış

Efe:üç. Uyu istersen. Yarın taburcu olucağız.

Üç mü. Peki efe nasıl dayanıyordu uykusuzluğa.

Ben:uykusuzsun efe git sen uyu.

Efe:bırakamm ki seni

Bu adama sevmek nasıl da yakışıyordu. Tekarar git desem bu sefer inada biner yine gitmezdi ki.

Ne yapsaydım. O uykusuzken ben nasıl uyirdum ki. Yatağıma baktıöımda baya genişti.

Efeye baktığımda gözlerini kısmış bana bakıyordu.

Ben:gelmek. İster misin

Bir süre ifadesizce bakmıştı. Kızmış mıydı.

Efe:canın yanar

Ben:yanamaz

Ceketini çıkarıp yavaş adımlarla yanıma girmişti. Kalbimin atışları hızlaştığında yaptığım haraketten pişman olmuştum.