Kantinde kurduğumuz ses düzeneğini kontrol ederken, bütün gözler üzerimdeydi. Normal zamanlarda da dikkatleri üzerime topladığım için, yabancısı olmadığım bu meraklı bakışlardan çekinmiyordum haliyle.
İnsanlarda merak uyandırdığımız doğrudur.
Nisan mesela, göz önünde olduğunu farkettiği an köşe bucak kaçıyordu. Tıpkı şuan yaptığı gibi. Kocaman, siyah kolonların arkasında durduğu için, dışardan bakıldığında görünmüyordu bile. Laf aramızda, seçim pankartımdan utanıyordu sanırım. Ne varsa?
İhtiyar heyetim, yani Deniz, Berke, Leyla, Elif ve Bahadır hemen yanımda hazır konumdalardı.
Üzerine çıktığım sandalyeyi, Deniz babası biraz daha çiroz olduğu için, kaslı kollarıyla Berke'kim tutuyordu. İşe yarayan arkadaşları hep sevmişimdir.
Bir de konuşmanın ortasında düşüp, devrik lider olarak anılmak istemezdim doğrusu.
Şairin dediği "Mavi huydur bende." benzeri bir özelliğim vardı benim de. "Düşmek huydur bende."
Belmacığım bütün kantin mobilyalarının yerine yenisini sipariş ettiğinden dolayı istediğim gibi davranma hakkı buluyordum kendimde. Sandalyenin kirleniyor olması umrumda değildi anlayacağınız.
Etrafımıza toplanan meraklı kalabalık arttı. Millet olarak, merak kanımıza işlenmiş bir duyguydu tarihten bu yana.
Bir inşaat kazı alanındaki kepçe operatörü, bir ben. İnsanların izlemekten vazgeçemediği iki öge.
Arkamda duran pankarta bakıp sırıttım. Kesinlikle sanat eseriydi. Ekibim ne kadar itiraz etse de bu afiş olmazsa olmazımdı. Sırtım dönük halde yolda yürürken bir fotoğrafımı bastırtmıştım Deniz'e zorla. Sloganıma en uygun olan fotoğrafımdı çünkü.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Siz beni takip edin, ben yolu biliyorum."
'Tekrar merhaba ve İngilizce bölümü için hello. Bildiğiniz üzere, önümüzdeki hafta okul başkanı seçeceksiniz, yani beni. Lütfen, boş vermeyin, oy verin. Beni eskiler tanır, yeniler örnek alır. İkisini de yapmayan ibret alır. Oy verirken kaydırma yapmamaya özen gösterelim, sonra çok başınız ağrır.'
Seçim konuşması hazırlamadan çıkmak en mantıklısıydı. Doğaçlama yaptığım konuşma fazlasıyla ilgi çekiyordu.
'Bize ne vadediyorsun Ahu?' diye sordu başka sınıflardan bir kız. Çok muhabbetimiz yoktu ama tanıyordum.
'Çekerim emaneti, sağlarım adaleti.' dediğimde kantinde gülüşmeler yükseldi. Bahadır ve Elif, ne yapıyorsun minvalinde bir bakış atarken devam ettim sözlerime.
