SONRA SEN GÜLDÜN (Tamamlandı)

43.Bölüm - Yarış Başlasın

Merhaba,

Bu bölüm biraz sakin, ilerleyen bölümler hareketlenmeden önce uzuun bir geçiş bölümü gibi düşünebilirsiniz 🍀

Keyifli okumalar 🎈

🧡

 

'Aaaaaııiiiiiihg!!

Evet.

Bu ses benden çıkıyordu.

Yunanistan emekli milletvekili kılıklı yaşlı kokoş teyzenin evindeydik.
 

Dimitri Kontos tarafından kaba etime yapılmak üzere hazırlanan iğne henüz giriş yapmamışken basmıştım çığlığı.
 

Olaylara hâlâ bir anlam veremeyen kas prensi Adonis ve bizim huysuz ihtiyar kapının önünde bekliyordu.

 

Hissediyorum.
 

Uyuşan popomun içinde gezinen yunan iğnesi yüzünden birazdan mutanta dönüşeceğim.
 

Aslında çok eğlenceli olabilirdi. Dönüşerek eve dönerdim. Dünyayı ele geçirip...

Ahu...
 

İğne girdiği hızla geri çıkarken, bir ay boyunca bir daha Dimitri ile yüz yüze gelmemeye çalışmam gerekiyordu. Popomu görmüştü sonuçta.

Tıpta utanma yoktur Ahu.
 

Ben de de utanma yoktu ama bu konu başkaydı.
 

Uzandığım yerden kalkarken, Dimitri Kontos malzemelerini topluyordu.

Bana gülümseyince sinirlendim ve söylendim.
 

'Aç kendi götüne gül.'
 

Neyseki beni anlamıyordu.

🎈

Nicolas ile - kendisi dedem olur ! birlikte, uzun bir yolculuğun ardından hastaneye gelmiştik. Sağolsun bay Dimitri bizi aracı ile getirmişti, diğer türlüsü gerçekten çekilmezdi.

Hastanede yapılan testlerin ardından, yediğim kahvaltılıkların içindeki bir çeşit mantarın bu şekilde bir etkiye neden olduğunu öğrenmiştim.

Nicolas benimle mümkün olduğunca konuşmuyor, gerekmedikçe göz teması kurmuyordu.

Hastanedeki bir saatlik işimizin ardından eve yine aynı şekilde dönmüştük.

Bu uzun yol beni biraz yormuş, iğne ve ilaçların etkisi de sersemlememe sebep olmuştu.

Dimitri ye teşekkür edip içeri girdim ve odaya çıktım. Bu gün için dedemle güzel planlarım vardı ama bu kırmızı benekler bütün günümü almıştı.

Yarın sabah eğitim için merkez üniversite binasına gidecektim ve öncesinde dinlenmek üzere odaya çıktım.

Kaldı 29 gün.

Saatlerdir bakmadığım telefonu kontrol ettim. Bir kaç farklı numara aramıştı, mesaj kutum yine yağmalanmıştı.

Sırayla herkese cevap verirken, numayı henüz kaydetmediğim ama hafızamda kaldığı için bildiğim, Ege'nin mesajına denk geldim.

'Hayatta mısın?'

'Malesef.' yazıp gönderirken, üzerimi sıkıca örttüm. Soğuk havaya maruz kaldığım için hasta olma ihtimalim vardı tabi, önlem almalıydım.

Gelen mesaja baktım yeniden.

'İnsanlık için sormak istedim, teşekkürler bilgi verdiğin için.'