SONRA SEN GÜLDÜN (Tamamlandı)

20.Bölüm - Ahu Ve Sırlar Odası

Merhaba arkadaşlar,

Ahu'nun hareketlerine takılmayınız, bir miktar deli olduğunu en başta söylemiştim 🤷‍♀️

Bölüm arasında bir üşengeçlik listesi var, eminim hepiniz en az birini yapmışsınızdır 🤭

Elimizde büyecek inşallah, umarım, sanırım 😂

dhumeyrae yüzünden kısa oldu , onunla hesaplaşın 😂

Keyifli okumalar 🧡

🎈

'Tü tü tü, maşallah. İçin çayınızı siz çocuğum, dikkatiniz dağılmasın ben dışarıdakilere bakarım.'

Neler söylüyorsunuz Neslihan Hanımcım? 

🎈

Neslihan teyze geldiği gibi paldır küldür çıktı mutfaktan. Alihan yüzünde garip bir ifade ile arkasından bakıyordu.

'Ne olacak şimdi, bizi gördü?' dedim Alihan'ı dürtükleyip.

Aklından ne geçiyorsa, bana odaklanmayı başarabildi sonunda.

'Görmedi görmedi, en azından görmemiş gibi yapıyor.' dedi hazırladığım tabağı eline alıp.

Çok geçmeden bahçeye çıktığımızda herkes kendi halinde sohbet ediyordu bizden bir haber. Alihan Soner'in yanındaki boşluğa otururken, ben de Hazal'ın yanına oturacaktım, ama tabi ki oturamadım.

'Ah, kuzum unutmuşum sen dün kurabiye yapmıştın ya. Ondan da getirsene.'

Götüm bir yerle temas etmeyi özledi artık anne.

Dün geç saatlerde can sıkıntısından yaptığım ama tadına bile bakmadan uykum geldiği için pişirmesini anneme bıraktığım kurabiyeleri anımsadım. Hırsımdan yoğurmuştum hamuru da zaten, iyi gelmişti.

Mutfakta, annemin tarif ettiği yerde kurabiyeleri bulup bahçeye getirdim ve elden ele uzattım.

Hüseyin amca  ve babam tatlıyla pek arası olmadığı için yemedi. Neslihan teyze bir tane aldı, Dudu teyze de bu gece çok kaçırdığını bahane etti. Kalan kurabiyelerin hepsini bizim masaya getirdim.

Hazal, Merve, Soner ve Alihan birer tane aldı kurabiyelerden.

'Nasıl olmuş?' diye sordum ilk yiyen Hazal olduğu için.

'Çok güzel.'

'Ellerine sağlık, çok güzel olmuş.' dedi Soner ve Merve.

Hayatım boyunca pek sık yaptığım bir aktivite olmadığı için, merak ediyordum doğrusu. Bakışlarımı Alihandro'ya çevirdim.

'Hayatımda böyle mükemmel bir şey yemedim. Gerçekten, harika.' dediğinde tebessümle bir kurabiye de ben aldım ve ısırdım.

Az kalsın ölüyordum!

'Bu ne be? İğrenç bir şey bu! Berbat! Siz benimle dalga mı geçiyorsunuz?' dedim yutamadığım kurabiye canavarı benzeri cismi peçeteye çıkarıp.

Bir de çok güzel diyorlar.

Hazal koluma dokunup işaret edince yerimden müthiş bir hızla kalktım ve Neslihan teyzenin yemek üzere olduğu kurabiyeyi elinden aldım.

' Neslihan teyze, daha çok gençsin.' dedim.

'Ayol bırak, bakayım tadına.'

Anneme baktım beni kurtarması için ama, elinden bir şey gelmeyeceğine dair bir işaret yaptı.