SONRA SEN GÜLDÜN (Tamamlandı)

5.Bölüm - Saçmalama Ahu

Helloo 🎈

Ben bugün terfi aldım 🙈

Nasıl mutlu olduysam, o sevinçle bölümü bitirdim, hem bölümü hem de sevincimi sizinle paylaşmak istedim 🧡

Bu ana kadar olan bölümler ya da karakterler hakkına genel bir yorum yaparsanız da ayrıca çok sevinirim 🧡

Keyifli okumalar 🎈

🎈🎈

Ben sigara dumanının altında,
Yana yana en sonunda kül oldum...🎶

🎈

Ben ilk olarak nereye hamle yapacağımı düşünürken, Neslihan Teyze'nin terlik sesleri gelmeye başlayınca Alihan geri çekildi ve beni serbest bıraktı.

Koşarak bahçeyi aşıp sokağa geldiğimde nefes nefese kalmıştım.

İyice delirdi bu çocuk!

Keşke karar verene kadar vursaydım bir yerlerine. Gerçi o zaman muhtemelen başıma bir iş gelirdi.

Pis Alicorn.

Peki ama kalbim neden böyle hızlı çarpıyordu?

Kesin kalp hastasıyım ben!

Aman Allah'ım kesin öleceğim!

Alihan böyle bakmayı nereden öğrendi?

Bu yumurtalardan hangisi daha büyük?

Kabartma tozu pas-

Saçmalama Ahu...

Biraz soluklanıp, Dudu teyzelere doğru çevirdim yönümü. Soner okuldan geç döneceğine dair mesaj göndermişti ve Dudu teyzeyi gidip çağırmak farz olmuştu.

'Duduş.' dedim bahçedeki küçük tarlasıyla uğraşırken görmüştüm girer girmez.

'Gel başımın belası.' diye davet etti beni kibarca.

Koşup boynuna sarıldım hemen.

'Küs değiliz di mii?' dedim en tatlı sesimle.

'Ah be kızım, kafanı kıracağım birgün ama kıyamıyorum işte.' dedi elindeki işleri bir kenara bırakırken.

'Geç hele otur, ellerimi yıkayıp geleyim.'

Bahçedeki küçük çeşmeyi açtı ve topraklı ellerini yıkayıp eve girdi, sonunda yanıma geldiğinde elinde bir paket bisküvi ve bir bardak süt vardı.

'Yaa, Duduuşş.' diyerek bir kere daha öptüm pamuk yanaklarından.

'Hadi, hadi, özlemişsindir.' dedi bana yüz vermemeye çalışarak, çaktırmadan gülüyordu.

Ben evde süt olmasına rağmen, ne yapar ne eder günün belli zamanlarında bu sütü içmek için soluğu Dudu teyzenin bahçesinde alırdım eskiden. Bu süt, başka süttü. Sarıkız'ın sütüydü.

Mehmet Amca, rahmetli, pek severdi beni. Soner' le oynar, kavga ederdik ama süt ve büskivi saati geldiğinde yine barıştırırdı bizi.

Her defasında Nana beni eve çağırmak için gelirdi de mahalleyi inletirdim gitmeyeceğim diye. Benimle beraber Işık da zırıl zırıl ağlardı.

Dudu teyze, ne zaman aç mısın diye sorsa, açım derdim sırf süt ve büskivi yemek için.

Evden yemek yiyip geleli 5 dakika olmuştur.

'Aç mısın Ahukuzu?'

'Evet Duduş.'

Annem utancından kıpkırmızı olurdu da, ben yine de o sütün tadını hiç bir şeye değişmezdim.