SONRA SEN GÜLDÜN (Tamamlandı)

27.Bölüm - Başlangıçlar

Merhaba,

Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen 🐤🐤🐤

Keyifli okumalar 🧡

🎈

'Peki neden ağlıyorsun?'

'Terlikleri ters giymişim.'

🎈

Bilir misiniz, bilmem...

Çalıkuşu, Kamran'ın evlendiğini öğrenince bütün gün gülüp, eğlenmişti ama eline diken battığında deli gibi ağlamıştı ya, işte öyle hissediyordum şuan tam da kendimi.

Bütün gün direnmiş, yüzümden gülücükleri eksik etmemeye çalışmıştım ama günün sonunda saçımın iki telinin düşüşüne, ya da cama vuran serçenin yalnızlığına kalbim kırılmış, ters giydiğim terlik de bardağı taşıran son damla olmuştu.

Alihandro'nun şaşkın bakışları arasında ağlarken, neye ağladığımı unutmuştum bir süre sonra. Göz pınarlarım kuruyana kadar ağladım. Öyle çok ağladım ki, Alihan beni susturamayınca kucaklamış, hastaneye götürmeye karar vermişti en sonunda.

'İndir beni.' dedim şişmiş gözlerimi aralayıp.

Alihan odanın girişine kadar gelince duraksadı.

'İndiremem, sen iyi değilsin. Bu kadar çok ağlamayan birinin bu kadar çok ağlaması gerçekten çok acayip.' dedi.

Kurduğu cümleyi düşündüm, tıkanan burnum beynimdeki algılama sinyallerini yavaşlatıyor olmalıydı.

'İyiyim indir, sadece sinirlerim bozuldu.' dedim gülerek.

Sinirlerin bozuldu ise, tamir ettir Ahu.

Haydaa.

Şimdi de gülmeye başlamıştım iyi mi?

Alihandro iyi olduğuma pek ikna olmasa da, beni tekrar yatağın yumuşak yüzeyine bıraktı ve üzerimi örttü.

'Gözlerini kapat, en azından biraz uyumaya çalış.' dedi.

'Nefes alamıyorum.' dedim arkamdaki kuş tüyü yastığı biraz yükseltip.

'Neden, camı açayım mı biraz?' diye sordu.

'Hayır burnum tıkandı.'

Sümüklerden hava geçmiyor Alihan.

Alihan biraz peçete ve bir bardak su ile geri geldiğinde, yorgunluktan ölmek üzereydim.

'Ceylan, şoka mı girdin?' diye sordu ellinci defa.

'Hayır Bim'e girdim.'

Şaşırmakla gülmek arasında kaldı.

'Hiç güleceğim yoktu.' dedi sırıtarak.

'Güleceğin yoksa gülecek al.'

Ve Alihan koşarak uzaklaşır...

O benim yanık saçlarımı okşarken, ne kadar daha Tolga'dan duyduğum esprileri yaptım, birlikte ne kadar yüksek sesle güldük, o ne kadar daha benden tiksindi, ben ne ara uyudum hatırlamıyordum.

🎈

'Kalk-ın çabuk baskın yedik!'

'Ben hakimim masum bey.' diyerek yataktan kalkarken, yatağın bir diğer ucunda uyuyan Alihan annesinin cırtlak sesi ile sıçradı ve kalkmaya çalışması ile yeri boylaması bir oldu.

Ben ona kıkır kıkır gülerken, bir anda ciddileştim.

'Baskın mı yedik dedin Neslihan teyze?'